Diagnoza z pulsu – na czym polega i co można wyczytać z pulsu

Diagnoza z pulsu to tradycyjna metoda diagnostyczna praktykowana we wschodniej medycynie, która daje możliwość uzyskania istotnych informacji o stanie fizycznym, ale także o stanie psychicznym i przeżywanych emocjach. Badając tętno, można postawić trafne rozpoznanie i dzięki temu dobrać właściwą metodę leczenia.

Tę technikę badawczą odkryto około 5 tysięcy lat temu, a przez swoją bezbłędność, bezinwazyjność i bezpieczeństwo stosuje się ją po dziś dzień. Diagnoza z pulsu obrazuje nie tylko samą pracę serca, ale informuje o stanie naczyń krwionośnych, przepływie energii życiowej i generalnie stanie całego organizmu: ciała, umysłu i duszy.

Kultury Dalekiego Wschodu doprowadziły do perfekcji diagnozowanie, interpretowanie chorób i naturalne sposoby przywracania równowagi ciału. Najważniejszym elementem medycyny wschodniej jest postawienie właściwej diagnozy na postawie samej tylko obserwacji ciała i zachowania pacjenta. Bez testów laboratoryjnych, badań radiologicznych czy innych skomplikowanych procedur medycy wschodni potrafią bezbłędnie wyczytać wszelkie zaburzenia nawet na długo przedtem niż pojawią się objawy.

Diagnozowanie z pulsu

Puls jest jednym z najważniejszych mierników funkcjonowania organizmu.
Najmniejsza nawet zmiana czynności narządów wywołuje reakcję w układzie krążenia, przez co znajduje odbicie w pulsie. To bardzo precyzyjne i czułe badanie pomaga wychwycić pierwsze objawy zaburzeń.

Badając puls określić można stan wszystkich narządów. Każdy punkt obrazuje pracę innego narządu, dlatego zmiany zachodzące w organizmie wywołują odpowiednią reakcję ze strony krążenia a tym samym tętna. Medycyna wschodnia rozróżnia ponad 30 rodzajów pulsu.

Badanie pulsu przeprowadza się jednocześnie palcami na prawej i lewej ręce wzdłuż tętnicy promieniowej w czasie co najmniej 2 minut.
Nie bada się pulsu kciukiem i ostatnim najmniejszym palcem. Trzy środkowe palce układa się na nadgarstkach na tętnicy poniżej kciuka. Pacjent powinien być w stanie spokojnym, odprężonym… inny puls występuje po wysiłku, a nawet po jedzeniu co daje błędną diagnozę.

Trzeba zwrócić uwagę na regularność rytmu i wzór pulsu, jego intensywność i zmienność, czy jest spójny czy dziki, czy płynie jak fala, czy przeskakuje i pomija uderzenia.
Ważny jest rytm, amplituda, czy jest silniejsza czy słabsza… wszystko to co mamy przenoszone do naszych palców jest ważne w postawieniu prawidłowej diagnozy.

Zamieszczony niżej rysunek objaśnia punkty stref ciała i zlokalizowanych tam narządów.

Jak diagnozować z pulsu

Lewa ręka punkty pulsu

Cun
określa stan wszystkich narządów powyżej przepony po lewej stronie ciała. Tu bada się stan serca i płuc, ich sprawność, funkcje i energetykę.
Guan
pozwala określić stan narządów umiejscowionych poniżej przepony, nie niżej jednak niż pępek. Diagnoza pulsu w tym miejscu wskazuje m.in na stan wątroby, pęcherzyka żółciowego i trzustki.
Chi
pozwala rozpoznać zmiany chorobowe występujące we wszystkich narządach w jamie brzusznej poniżej pępka. Dotyczy to zwłaszcza nerek i narządów usytuowanych w miednicy po lewej stronie podbrzusza jak moczowody, wyrostek robaczkowy, jajniki.

Prawa ręka punkty pulsu
Cun
dzięki tej pozycji możliwe jest badanie narządów powyżej przepony z prawej strony ciała. Diagnostyka płuc zwłaszcza prawego.
Guan 
pozycja umożliwiająca badanie żołądka, śledziony i pozostałych narządów w środkowej części brzucha, leżących poniżej przepony, nie niżej jednak niż pępek.
Chi
diagnostyka nerek i narządów umiejscowionych w obrębie miednicy, po prawej stronie podbrzusza, a więc jelita cienkiego, grubego, pęcherza moczowego.

Rodzaje tętna

Tętno płynne wyczuwalne już przy lekkim ucisku palca wskazuje na zaburzenia powstające na skutek przenikania w głąb ciała czynników wywołujących chorobę może to być zimno, wysoka temperatura, brak wilgoci lub jej namiar.
Tętno wyczuwalne dopiero po głębszym, silniejszym ucisku określa zmiany lub ich brak w narządach umiejscowionych głębiej we wnętrzu ciała.

Medycyna ajurwedyjska na podstawie pulsu określa również konstytucje organizmu –  bilans tzw doszy

• Vata jest słaba i cieniutka, zimna, puls potrafi zanikać
• Pitta wyraża się mocniej, jest gorąca
• Kapha jest powolna, szeroka, falista, gruba, ciepła, regularna

Diagnoza z pulsu jest prosta i zarazem skomplikowana. Przy ponawianych próbach i praktykowaniu w miarę szybko uzyskuje się sprawność w wyczuwaniu i rozróżnianiu rodzajów pulsu.
Nieco więcej trudności sprawia  sama interpretacja co pozostaje w związku z zasobami energetycznymi organizmu. Z nadmiarem lub niedoborem energii  oraz jej rodzajem. Zwolniony puls oznacza spowolnione procesy metaboliczne, szybki – przyspieszoną aktywność.