Dymnica pospolita na choroby skórne, wątrobę, nerki, odchudzanie

Dymnica pospolita [Fumaria Officinalis] zwana dymówką, kokoryczą, polną rutką powszechnie występuje na polach i ugorach. W staropolskich zielnikach występuje pod nazwami psia, ptasza lub zajęcza rutka.

W dawnej Polsce zielem leczono febrę i bielmo, głównie zaś uważano jako skuteczny środek przeciw czarom. Dymem z palonej dymnicy wystraszano złe duchy i sprowadzano błogosławieństwo dla domu. Dziś dymnica jest postrachem rolników, tępiona jako uciążliwy chwast.

Dymnica pospolita

Rośnie w kępkach osiągając wysokość do 40-50 cm. Na wyraźnie rozgałęzionej łodydze wyrastają podwójne pierzaste szaro-zielone liście podobne do marchwi. Cała roślina wygląda jakby przydymiona stąd nazwa.

Od maja do września na szczytach pojawiają się różowo-purpurowe drobne kwiaty zebrane w grona. Cechą charakterystyczną dymnicy jest zapach. Po rozgnieceniu liścia poczujemy zapach spalonego, mokrego drewna.

Surowcem zielarskim jest ziele dymnicy pozyskiwane na początku kwitnienia.

Zastosowania i właściwości dymnicy

Ziele dymnicy zawiera liczne alkaloidy, garbniki,  żywice, flawonoidy, substancje goryczkowe, związki śluzowe i sole mineralne zwłaszcza potas.

Dymnica ma działanie:

• Rozkurczowe na mięśnie jelit, dróg żółciowych, moczowych i naczyń krwionośnych
• Regulujące wytwarzanie i przepływ żółci stosowanie  do potrzeb organizmu,
• Oczyszczające, moczopędne
• Uspokajające
• Obniżające ciśnienie krwi
• Wzmacniające i chroniące miąższ wątroby
• Przywraca prawidłową perystaltykę jelit i regularne wypróżnienia

Ziele dymnicy wykorzystuje się

• w kuracjach oczyszczających organizm
• niewydolności  i zaburzeniach pracy wątroby i dróg żółciowych
• stanach zapalnych przewodu pokarmowego
• zaburzeniach pracy nerek
• żółtaczce,
• zaparciach, otyłości
• braku lub skąpych miesiączkach,
• miażdżycy, nadciśnieniu
• leczeniu trądziku, łuszczycy i wykwitów skórnych
• do przemywania oczu przy zapaleniu spojówek

Dymnica przepisy

Odwar z dymnicy

• Łyżeczkę rozdrobnionego ziela zalać szklanką letniej wody
• Gotować 3 minuty nie dopuszczając do wrzenia
• Odstawić na kwadrans, przecedzić

Pije się 1-2 łyżki 2-4 razy dziennie w chorobach pęcherzyka żółciowego, wątroby, zaburzeniach trawienia. Czas kuracji 2-3 tygodnie. Po 2 tygodniowej przerwie można powtórzyć.

Napar z dymnicy

Dymnica jest tradycyjnym ziołem stosowanym do odtruwania organizmu szczególnie w przypadkach chorób skórnych. 2 łyżeczki ziela dymnicy zalać ½ litra wrzątku.
Parzyć pod przykryciem 10 minut. Wypić połowę w kilku porcjach między posiłkami. W naparze moczyć gazę i przykładać na skórę. Pomaga przy trądziku, łuszczycy, wykwitach i stanach zapalnych skóry.

Nalewka z dymnicy

1 część ziela zalać 5 częściami podgrzanej wódki 40%. Macerować tydzień i przefiltrować. Zażywa się dziennie 1-2 łyżeczki nalewki rozcieńczonej w wodzie przy kolkach, skurczach, wzdęciach, zaburzeniach dróg żółciowych.

Maść na łuszczycę i zmiany skórne

Bierzemy ziele dymnicy dodając nagietek, nagietek, czerwoną koniczynę, przytulię czepną plus nieco nasturcji i mięty.

• W garnku podgrzewamy smalec lub olej kokosowy.
• Dodajemy rozdrobnione zioła.
• Podgrzewamy na wolnym ogniu około 30 minut.
• Zdejmujemy z ognia, odstawiamy do przestygnięcia.
• Filtrujemy, mocno odciskamy zioła przez płótno
• Wlewamy do garnka przeciśnięty tłuszcz.
• Dodajemy nieco rozdrobnionego wosku pszczelego
• Podgrzewamy mieszając do roztopienia
• Zestawiamy z ognia. Gdy nieco przestygnie energicznie mieszamy trzepaczką do kremowej konsystencji 

Maść stosuje się łuszczycę, wykwity, zmiany skórne, trudno gojące się rany.  Dobre rezultaty daje przy problemach skórnych ludzi, psów, kotów i zwierząt gospodarskich.

Zatrzymanie lub skąpe miesiączki

Wymieszać:  po 15 g melisy, janowca, dymnicy, majeranku i rumianku i po 10 g ruty ogrodowej i szczawiu zwyczajnego. Łyżkę stołową mieszanki zalać szklanką wrzątku. Zaparzać kwadrans i przecedzić. Pije się  2 szklanki dziennie ciepłego naparu.