Zioła letniego przesilenia i magiczny słoneczny eliksir

Letnie przesilenie ma miejsce dziś, 21 czerwca. To najdłuższy dzień w roku, po nim następuje najkrótsza noc. Odtąd dni będą się skracać, a noce wydłużać, aż do zimowego przesilenia.

Słońce osiąga najwyższą pozycję na niebie, najdłużej operuje, mamy najwięcej światła dziennego. Ciepło, śpiewające ptaki i kwitnące rośliny napawają optymizmem. Podczas gdy zimowe przesilenie składnia do zgłębiania się w sobie, to letnie uczy znajdować radość w obfitości natury.

Letnie przesilenie

Wyznacza pierwszy dzień rata, rozpoczynając trzymiesięczny, ciepły okres bujnego rozwoju roślin. Słońce, śpiewające ptaki, kwitnące rośliny napawają optymizmem. Podczas gdy zimowe przesilenie skłania do zgłębiania się w siebie, to letnie uczy znajdować radość w obfitości natury.

Od prawieków letnie przesilenie postrzegano jako magiczny czas, kojarzony z  siłą żeńskiej energii ziemi i gorącą, rozpraszającą naturą ognia. W wielu kulturach hucznie je celebrowano, naznaczano  obrzędami i rytuałami lata.  Tradycyjnie zbierano zioła, wierząc że mają największą moc.

W najdłuższą noc rozpalano ogniska, by dodać energii słonecznej na okres lata, która zagwarantuje obfite zbiory.  Wierzono, że siła ognia oczyszcza, odstrasza złe moce i demony, oraz pomaga prowadzić panny do przyszłych mężów.

Magiczną noc Kupały uważano za połączenia żywiołów i jednoczenia przeciwieństw. Ogień i woda, światło i ciemność, energia żeńska i męska  zawierają rozejm. Ład łączy się w jedno z chaosem.

Zioła letniego przesilenia

Dla dawnych kultur letnie przesilenie przesilenie letnie było dniem, w  którym ludzie szukali ochrony, oczyszczali środowisko, łączyli się z duchami przodków i roślin.   To nie przypadek, że zioła odgrywały ważną rolę w obchodach letniego przesilenia letniego. Rośliny wykorzystują światło w fotosyntezie, przekształcając energię świetlną w chemiczną. W dniu, kiedy słońce operuje najdłużej, gromadzą jej najwięcej w postaci biofotonów. 

Tego dnia zbierano naziemne, liście, kwiaty  i suszono, by zachowały letnią energię słońca, na zimne miesiące, gdy będzie go brakować. Tradycyjnie dziurawiec, zwany świętojańskim zielem by odgonić smutki jesieni i radośniej spoglądać na świat. Ważne zioła letniego przesilenia to ruta, piołun, bylica pospolita, dziewanna, wrotycz, rozmaryn, werbena, łopian, kocanka, szałwia, nagietek, lawenda, mięta, krwawnik.

Ruta wchodziła w skład wianków rzucanych na wodę przez panny by przywołać męża. Krwawnik miał zapewnić ochronę i miłość, dziurawiec ochronę i szczęście, Lawenda i werbena oczyszczenie i spokój od zmartwień, a bylice wzmacniać zdolność jasnowidzenia. Zioła wrzucano w ogień, w noc letniego przesilenia miały wzmacniać magiczne moce. Rankiem zebrana z nich rosa miała przywracać wzrok i młodość.

Podczas świętowania równonocy do ogni wrzucano zioła a na wodę wianki. Musiały znaleźć się w nich piołun, bylica, dziurawiec. Chętnie przeplatano je liśćmi paproci głównie nasięźrzałem i strojono kwiatami. Tych powinno być dziewięć m.in rumianek, bławatek i ruta.

Eliksir letniego przesilenia

Jedno lub kilka ziół zebrane w dzień letniego przesilenia umieścić w słoiku. Na dno położyć oczyszczony kryształ albo niewielki kamień szlachetny.   Całość zalać wodą, najlepiej źródlaną i ustawić w spokojnym miejscu w promieniach słonecznych, by utrwalić informację energetyczną.  Posiedzieć trochę przy naczyniu, pomedytować, wyrazić intencję.

Po trzech godzinach wyjąć kamień, przecedzić zioła i słoneczny eliksir wstawić do lodówki. Przed spożyciem można dosłodzić miodem, dodać soku z cytryny, udekorować świeżymi ziołami. Za każdym razem pijąc, wypowiada się na głos lub w myślach intencję, utrwalając ją.