Rdest ptasi [Polygonum aviculare] jest niepozornym, pospolitym zielem. Rozrasta się w ogrodach, przy zagrodach, podwórkach, ścieżkach, przydrożach. Na terenach wiejskich traktowany jako chwast, przy domach jest zwyczajnie rozdeptywany.
Popularne, ludowe nazwy wróble języczki, świńska trawa. Rdest uwielbiają podskubywać kury, dzikie ptactwo i niektóre zwierzęta. Wilki gdy są zatrute, wygrzebują z ziemi i zjadają kłącza rdestu. Zwierzęta wiedzą jakie rośliny zjeść by pozbyć się toksyn. Podpatrujący je ludzie, domyślili się, że rdest pomaga odtruwać organizm.
Rdest ptasi
Wygląda bardzo niepozornie. Najczęściej rośnie w skupiskach tworząc jednolitą darń. Łodygi wznoszą się lub rozgałęzione płożą po ziemi, czasami po murach.
Rdest ptasi ma epileptyczno-lancetowate liście i drobne białawo zielone lub czerwone kwiatuszki. Kwitnie od maja do września. Surowcem zielarskim są części naziemne. Ziele zbiera się na początku kwitnienia i suszy w zacienionym, przewiewnym miejscu. Ważne, by nie przesuszyć. Należy przechowywać w szczelnie zamkniętych pojemnikach, bez dostępu światła.
W tradycyjnym zielarstwie
W siedemnastowiecznym zielniku Nicholas Culpeper wymienia liczne zastosowania rdestu, zaczynając od stwierdzenia: ” Jest powszechnie znany tak dobrze, że nie wymaga opisu”.
Od wieków bowiem medycyna ludowa stosowała rdest ptasi na „krwi i wątroby odtruwanie”, dolegliwości płuc, dróg moczowych, cukrzycę, niestrawność a zewnętrznie do okładów.
Profil energetyczny:
Smak gorzki, słodki, ostry. Chłodzi, osusza, działa na kanały pęcherza moczowego. Odprowadza wilgoć, patologiczne ciepło, stymuluje wydzielanie moczu, łagodzi swędzenie, niszczy pasożyty.
W TCM rdest należy do do kategorii „ziół, odprowadzających wilgoć, by poprzez zwiększenie produkcji moczu usunąć nadmiar wody wraz z toksynami. Początkowo wilgoć gromadzi się w kończynach dolnych, powodując obrzęki i zaburzenia ruchu. Stamtąd może poruszać się w górę, zaburzać trawienie, a ostatecznie układ oddechowy.
Medycyna wschodnia stosuje rdest głównie przy problemach z odprowadzaniem nadmiaru wilgoci. W chorobach dróg moczowych, żółtaczce, biegunkach, zaparciach, czerwonce. Wilgotnych zmianach na skórze ze swędzeniem, śluzowatych i krwawych upławach, wrzodach, hemoroidach i wszelkich krwotokach. Również jako środek przeciw pasożytom jelitowym, rzeżączce i rzęsistku. W mieszankach jako środek wydalające piasek, kamienie moczowe, oraz w leczeniu stanów zapalnych błon śluzowych przewodu pokarmowego oraz przy wzdęciach i niewydolności dróg żółciowych. Zewnętrznie do płukania gardła, kąpieli nasiadowych i obmywania dróg rodnych.
We współczesnej medycynie
Rdest jest bogaty w sole mineralne, w tym rozpuszczalną w wodzie krzemionkę. Zawiera flawonoidy, pochodne kwercetyny, garbniki, kwasy fenolowe, karoten, cukry i olejki eteryczne.
Reguluje przemianę materii i stymuluje procesy życiowe. Przeciwdziała demineralizacji układu kostnego. Badania z ostatnich lat wykazały działanie przeciwnowotworowe [1]
Ta niepozorna roślinka jest środkiem leczniczym o dużym potencjale i szerokim zastosowaniu. Działanie: odtruwające, moczopędne, bakteriobójcze, rozkurczowe, ściągające, przeciwzapalne, żółciopędne, oczyszczające.
Zastosowania rdestu ptasiego:
- W chorobach układu moczowego, kamicy, piasku
- Nadmiarze mocznika, soli sodu i potasu
- Chorobach układu krążenia, miażdżycy naczyń
- Infekcjach dróg oddechowych, gruźlicy, zapaleniu gardła, nieżycie oskrzeli
- Stanach zapalnych błon śluzowych żołądka, jelit
- Nadmiernej fermentacji w układzie pokarmowych, kiepskim metabolizmie
- Lekkiej niewydolności wątroby
- Reumatyzmie, cukrzycy
- Upławach i nieregularnych miesiączkach
- Zewnętrznie na oparzenia, źle gojące się rany, owrzodzenia, hemoroidy, do płukanek gardła i jamy ustnej
Rdest ptasi przepisy
Odwar z ziela rdestu
2 łyżki rozdrobnionego ziela zalewamy 1,5 szklanki ciepłej wody. Podgrzewamy do wrzenia. Gotujemy na małym ogniu 10 minut. Pije się po pół szklanki 2-3 razy dziennie.
Herbatka odtruwa krew i wątrobę. Działa wykrztuśnie, moczopędnie, wypłukuje piasek, zapobiega kamicy. Poprawia przemianę materii, pracę żołądka, wątroby, łagodzi kolki, wzdęcia. Hamuje krwawienia wewnętrzne i działa przeciwzapalnie. Odwar można stosować zewnętrznie do płukanek, okładów, przemywań.
Napar z ziela rdestu
Łyżkę rozdrobnionego ziela parzymy kwadrans w szklance wrzątku. Przyjmuje się 3 razy dziennie po 2-3 łyżki przed jedzeniem by zapobiec powikłaniom cukrzycy. 1-2 razy dziennie 1/2 szklanki poleca się osobom starszym jako „eliksir młodości”. Wzmacnia kości, chroni przed demineralizacją, opóźnia procesy starzenia.
Odtrucie po antybiotykach
Mieszamy w równych ilościach: rdest ptasi, kłącze perzu, nawłoć, korzeń łopianu, fiołek trójbarwny, owoc bzu czarnego, korzeń wierzby i liść brzozy. 2 łyżki mieszanki parzymy w 1/2 l wrzątku. Herbatkę popija się cały dzień.
Oczyszczanie ze złogów
rdest ptasi z obierkami przepis Tu
Przewlekłe zaflegmienie dróg oddechowych i płuc
- 30 g rdestu
- 20 g krwawnika
- 10g porostu islandzkiego [Cetraria islandica]
- 10 g tymianku
Ususzone zioła wymieszać, przechowywać w papierowej torbie z dala od światła. Łyżeczkę mieszanki zalać szklanką wrzątku, zaparzać 5-10 minut i odcedzić. Pije się 2 szklanki dziennie do uzyskania poprawy.
Kamica nerkowa
Mieszamy 50 g rdestu ptasiego i 100 g znamion kukurydzy. 4 łyżki mieszanki zalewamy 5 szklankami wody. Doprowadzamy do wrzenia i zdejmujemy z ognia. Zaparzamy pod przykryciem kwadrans. Popija się cały dzień zamiast herbaty.
Kamica żółciowa
Mieszamy w równych ilościach korzeń mniszka, ziele rdestu ptasiego i znamiona kukurydzy. Łyżkę mieszanki parzymy kwadrans w szklance wrzątku. Pije się 3 razy dziennie po szklance
Nieżyt przewodu pokarmowego
Mieszamy w równych ilościach: rdest ptasi, pięciornik kurze ziele i babkę lancetowatą. Łyżkę mieszanki parzymy kwadrans w szklance wrzątku. Pije się 2-3 razy dziennie. Pomaga przy kolkach, wzdęciach, zapaleniu błon śluzowych, słabej przemianie materii.
Rdest ptasi można używać jako przyprawę. Dodaje ciekawego, pikantnego smaku potrawom i zarazem dostarcza łatwo przyswajalnych minerałów i witaminy C. A zawiera jej 3 razy więcej niż cytryny.