Zakwas sosnowy rewitalizuje, odmładza wewnętrznie i zewnętrznie

Zakwas sosnowy jest wzmocnioną wersją przetworów i herbatek z igieł sosny.

Od wieków mieszkańcy Syberii stosowali napitek dla wzmocnienia sił witalnych, dodania wigoru, poprawy odporności. Dzięki temu do późnych lat życia zachowywali siłę, zdrowie, wzrok, jasny umysł, pamięć i młodość do późnych lat życia.

Zakwas sosnowy regeneruje organizm, rewitalizuje, odmładza zewnętrznie i wewnętrznie na poziomie komórkowym.

Historia zakwasu sosnowego

W książce „Kwas iglasty. Cudowny balsam na zdrowie i długowieczność” [1], rosyjski badacz, wynalazca Jewgienij Rodimin, przytacza kilka historii z życia wziętych. Oto jedna z nich:

Pewnego dnia do moskiewskiego szpitala karetka przywiozła mężczyznę po bójce, z licznymi złamaniami żeber.
Ordynator chirurgii oglądając kartę szpitalną zwrócił uwagę na wiek pacjenta. Według dokumentów, człowiek o nazwisku Siemion skończył 86 lat! Pomyślał, że prawdopodobnie zaszła pomyłka, na izbie przyjęć błędnie wpisano dane osobowe. Wygląd pacjenta, postawa, ogólna kondycja i wyniki badań wskazywały, że wiek biologiczny mężczyzny to najwyżej 55 lat. Lekarz obserwował, że Siemion czyta bez okularów, cytuje z pamięci dzieła klasyków literackich, ma wszystkie zęby zdrowe.

Chirurg spędził dużo czasu przy łóżku niezwykłego pacjenta. Pytał o sekrety długowieczności, siły i wigoru. Przez wiele lat – opowiadał Siemion- mieszkał na Syberii. Pracował przy wyrębie lasu, wówczas cierpiał na przerost prostaty.  Wynajął pokój od starego sanitariusza – ojca wielodzietnej rodziny, męża młodej kobiety. I ten podał mu recepturę na zakwas sosnowy, którym nie wyleczył prostatę, ale nabrał sił, odmłodniał. Sanitariusz nauczył się przygotowywać zakwas od rdzennych mieszkańców Syberii.

Zakwas sosnowy przepis

Igły sosnowe lub lepiej roczne, dwuletnie gałązki sosny drobno posiekać, ususzyć w cieniu. Susz można przechowywać do roku w chłodnym miejscu, bez dostępu słońca.

Przygotować wodę miedzianą. Litr wody wlać do naczynia miedzianego i odstawić. Następnego dnia gotować, aż objętość wody zmniejszy się o połowę. Pół litra wody miedzianej uzupełnić wrzątkiem by otrzymać 3 litry cieczy. Wysokiej jakości, naczynia miedziane, wg norm Ajurwedy znajdziecie Państwo w naszym Sklepiku.

Zakwas

2,5 szklanki (ok. 75 gram) ususzonego surowca zalać gorącą wodą miedzianą. Dodać pół szklanki cukru lub miodu. Ostudzić do temperatury pokojowej, dodać 1 łyżkę drożdży piekarskich. Odstawić na 24 godziny w temperaturze pokojowej bez dostępu słońca. Przecedzić i przechowywać w lodówce.

Po posiłkach, 3 razy dziennie pije się 3/4 szklanki po posiłkach. Nie stosuje przy niewydolności nerek, poza tym nie ma innych przeciwskazań.

Sekret zakwasu sosnowego

Wspomniany profesor chirurg, wiedząc, że Rodimin bada właściwości miedzi i zbiera receptury medycyny ludowej, przekazał mu recepturę. Badacz  wypróbował wśród najbliższej rodziny i przyjaciół.

Moja matka – opowiada Jewgienij Rodimin – ma 96 lat. Ostatnie dwa lata cierpiała na bóle głowy na skutek miażdżycy.  Tabletki nie pomagały. Ale po tygodniu picia zakwasu ból ustąpił.

To go skłoniło do dalszych badań. Gdzie tkwi sekret, w miedzi czy składnikach sosny?  Konsultował się ze specjalistami: fitoterapeutami, biologami, farmakologami. Wspólnie przeprowadzili szereg eksperymentów i badań.

Substancje czynne

Igły sosny i kora zawierają suraminę hamującą niewłaściwą replikację RNA, DNA i masę bioflawonoidów. Wśród nich, szczególnie silny antyoksydant dihydrokwercetyna (C15H12O7), która można powiedzieć, jest liderem wśród flawonoidów.

Według badań licznych badań [1] dihydrokwercetyna m.in:

• hamuje przedwczesne starzenie komórek
• wzmacnia ścianki naczyń krwionośnych
• normalizuje krążenie, poprawia przepływ krwi w tętnicach wieńcowych
• wzmacnia mięsień sercowy, wyrównuje rytm serca
• poprawia profil krwi, normalizuje poziom trójglicerydów
• hamując agregację płytek, cofa zmiany miażdżycowe
• zmniejsza ryzyko udaru i zawału serca
• działa przeciw patogennym wirusom, bakteriom, grzybom, pierwotniakom
• hamuje procesy dystroficzne i sklerotyczne w tkankach
• zwiększa ostrość widzenia
• korzystnie wpływa na skórę, wzmacnia syntezę kolagenu i elastyny
• wspomaga odporność, wydolność, regenerację tkanek

Według badań, dihydrokwercetyna jest słabo przyswajalna w przewodzie pokarmowym, nie więcej niż w 1%. A to dlatego, że jest wyjątkowo słabo rozpuszczalna w wodzie. W procesie fermentacji, jak wiadomo, powstaje pewna ilość alkoholu. Pozwala to znacznie zwiększyć rozpuszczalność. Produkowany przez bakterie drożdżowe kwas mlekowy, tworzy z dihydrokwercetyną łatwo przyswajalną formę.

Gdy kwas sosnowy zawiera dodatkowo jony miedzi, powstaje związek miedziowo-flawonoidowy, o dodatkowych właściwościach terapeutycznych, znacznie wzmacniający działanie dihydrokwercetyny.

Dihydrokwercetyna i inne składniki

Te i inne badania przyciągnęły uwagę przemysłu farmaceutycznego. Obecnie w sprzedaży jest wiele suplementów różnych marek z dihydrokwercetyną, ale ich przyswajalność i działanie pozostawia wiele do życzenia. Najbardziej skuteczne są formy płynne, na przykład domowy zakwas sosnowy.

Ale czy konieczna jest woda miedziana? Miedź niezbędna dla zdrowej krwi, serca, mózgu, kości. Bierze udział w procesach metabolicznych 200 hormonów i enzymów. Według Ajurwedy Tamra –jal, czyli woda odstała w miedzianym naczyniu, pomaga równoważyć trzy dosha: Vata, Pitta i Kapha. Profilaktycznie wskazana jest dla wszystkich konstytucji. Więcej na ten temat tutaj.

Zakwas sosnowy zawiera pycnogenol – kompleks bioflawonoidów, antyoksydanów, polifenoli, chroniący komórki przed degeneracją, wzmacniając organizm. Jego działanie potęguje bogactwo witamin, mikroelementów i kwasów organicznych. Jony miedzi są katalizatorami, w procesie fermentacji wzmagają syntezę  dihydrokwercetyny. Jednocześnie miedź tworzy kompleksy z bioflawonoidami.

Samodzielnie przygotowany zakwas sosnowy, pomaga zachować zdrowie na wiele lat i zaoszczędzić na suplementach.