Fajka duchów monotropa uniflora – uśmierza ból fizyczny i emocjonalny

Fajka duchów [Monotropa uniflora] znana jako roślina widmowa, indiańska jest wieloletnią byliną z rodziny wrzosowatych. Naturalnie występuje w na terenach Ameryki Północnej, Południowej i umiarkowanych strefach Azji.

Jest dziwnym cudem natury. Wygląda nietypowo, jak duch, upiorna zjawa. Ma białe półprzezroczyste owocniki, nigdy nie wytwarza zielonych liści.

Fajka duchów nie wykorzystuje fotosyntezy, nie zawiera chlorofilu. Składniki odżywcze czerpie za pośrednictwem  grzybów mikoryzowych.  Nazwa rodzajowa monotropa pochodzi z greki, oznacza „jeden obrót” i odnosi się do ostrego zakrzywienia wierzchołka łodygi. W Polsce występuje  podobna korzeniówka pospolita [Monotropa hypopitys].

Fajka duchów

Zazwyczaj ma 15-30 cm wysokości. Kruche łodygi z małymi łuskowatymi liśćmi wyrastają bezpośrednio z gleby. Fajka duchów kwitnie od czerwca do września, wydając jeden biały kwiat. Występuje w lasach cienistych, wilgotnych z grubą warstwą próchnicy. Spotykana pojedynczo i w małych gromadach.

Często ta upiorna roślina objawia się jako woskowata, półprzezroczysta biel. Czasami ma czarne plamki, lub żółtawe bladoróżowe zabarwienie. Jest bardzo krucha. Po wzięciu kwiatka do ręki natychmiast więdnie, czernieje. Po przekwitnięciu nasiona są przenoszone z wiatrem, a roślina czarnieje i więdnie.

Zielarskie zastosowania

Rdzenne kultury tworzyły legendy związane z rośliną i trudno się dziwić. Ponoć fajka duchów pojawia się tylko wtedy, gdy chce być widziana. Tradycyjnie była lekarstwem na smutek, ból psychiczny, emocjonalny, fizyczny, lęk, strach, niepokój, psychozę.

Indianie Cherokee używali fajki duchów jako środka przeciwdrgawkowego przy gorączce, epilepsji, pląsawicy. Pokruszonym nacierali brodawki, haluksy, niegojące się rany, sokiem przemywali oczy. Wodą różaną z sokiem fajki duchów wrzody, rzeżączkę, choroby układu moczowego. Napary z korzenia podawano przy drgawkach rozgorączkowanym dzieciom. Przy bolących zębach przeżuwano kwiaty.

Według Indian emanująca z roślina zachęca do kontemplacji, medytacji, oddalenia egoizmu i przerwania sporów. Pomaga nabrać dystansu do świata materii, zagłębić się w głębszych warstwach swojej istoty i wejścia do mitycznego królestwa duchów roślin.

Co mówi nauka ?

Roślina ma w składzie salicylany, glikolizy, olejki lotne, sterole, kwasy linolowy, palmitynowy i andrometoksynę (C31H51O10), która występuje w innych wrzosowatych. [1] .

Działanie: silnie przeciwbólowe, tonizujące, uspokajające, rozkurczowe, napotne, przeciwlękowe, znieczulające. Działa jak opium, bez skutków ubocznych. Zastosowania:

• Uporczywy, silny ból różnego pochodzenia, nerwobóle, migreny
• Silny niepokój, ataki lęku, strachu, paniki, drgawki,
• Ból emocjonalny, stres pourazowy, stłumione traumatyczne wspomnienia.
• Przeciążenia emocjonalne lub sensorycznego. [2]

Zalecane dawki 2 g sproszkowanego korzenia 2-3 razy dziennie.

Nalewka Monotropa

Zebrane oszczędnie części naziemne kwiat i łodygę (wystarczy 1-2 osobniki). Delikatnie oczyścić i pokroić na kawałki. Nie zanosić do domu bo po godzinie sczernieją. Na miejscu zalać w słoiku wysokoprocentowym alkoholem, całkowicie zanurzając surowiec.  Macerować 4-6 tygodni, wstrząsając słoikiem.

Przefiltrować i przelać do butelki z ciemnego szkła z zakraplaczem. Zazwyczaj bardzo mała dawka 1-3 krople pod język uśmierza ból po kwadransie, pół godziny.  W niektórych przypadkach działa esencja kwiatowa w dawkach homeopatycznych. Niektórzy zielarze stosują przy boreliozie.

Niektórzy robią esencję kwiatową, zalewając wodą, ustawiając naczynie w świetle księżyca, przy pełni na 4 godziny.