Medycyna akademicka – czy nadchodzi zmierzch?

Medycyna akademicka pomimo szybkiego rozwoju nie jest w stanie poradzić sobie z większością poważnych i banalnych chorób trapiących ludzkość.
Znakomita większość lekarzy zachodnich zaufała wyłącznie chemii, lekom chemicznym, pieniądzom, pseudonauce, przedmiotom, aparaturze diagnostycznej, laserom, przyrządom, chirurgii.

Medycyna akademicka odkąd odeszła od tysięcy lat tradycji, a przede wszystkim od natury. Jest bezradna wobec nowotworów, chorób serca i krążenia, cukrzycy, chorób autoimmunologicznych, metabolicznych.

W takich sytuacjach na ratunek przybywa medycyna Wschodu, niezmiennie od tysięcy lat traktująca człowieka jako całość.

Hipokrates pomimo, że nie dysponował aparaturą medyczną przytomnie zauważył, że

Choroby są procesem pozbywania się toksyn z organizmu. Objawy są naturalną ochroną organizmu. Nazywamy je chorobami, lecz w rzeczywistości leczą one choroby. Wszystkie choroby mają jedną przyczynę, choć objawiają się w różny sposób, w zależności od miejsca, w którym występują.

Podobnie traktuje choroby medycyna ajurwedyjska, gdzie niezmiennie proces leczenia rozpoczyna się od oczyszczenia organizmu, po to by substancje lecznicze zawarte w lekach, które stworzyła Matka Natura były właściwie absorbowane i rozprowadzone krwiobiegiem do tkanek i narządów.

O tym jak dlaczego to jest tak istotne i czym się różnią metody lecznicze świata zachodniego i tradycyjnej medycyny ajurwedyjskiej mówi dr Chandrika Veramuni – jedna z dwojga najlepszych diagnostów i lekarzy na Sri Lance.

Dr Veeramuni ma 4 specjalizacje a za sobą 25 lat praktyki w leczeniu chorób tzw nieuleczalnych.
Poza praktyką lekarską bierze udział w badaniach naukowych na uniwersytetach w Azji i Europie nad substancjami aktywnymi roślin i ich możliwym wykorzystaniu w chorobach metabolicznych.

Do jej kliniki przyjeżdżają pacjenci z całego świata, którym medycyna akademicka nie jest w stanie pomóc.