Rumianek przeciw stanom zapalnym, dla równowagi i wzmocnienia

Rumianek pospolity [Matricaria chamomilla] jest jedną z najbardziej znanych roślin leczniczych na całym globie. Może ze względu na popularność wyrosło przekonanie, że to takie delikatne ziółko dla dzieci. Ale nic bardziej ale nic bardziej mylnego – rumianek jest ziołem dużej mocy.

Pierwszy człon łacińskiej nazwy wywodzi się od słowa matka i wskazuje na kojące działanie, kojarzone z matczyną opieką. Dawniej uważano ziółko za „doktora” ludzi, zwierząt nawet roślin. Stare powiedzenie mówi „gdy w ogrodzie rośliny chorują posadź w pobliżu rumianek, a on je wyleczy”.

W tradycyjnym zielarstwie

W średniowieczu wierzono, że rumiankiem można wyleczyć większość schorzeń i rzeczywiście tak jest.  Łagodnie, ale znacząco rumianek reguluje cały system. Łagodzi napięcia fizyczne i emocjonalne. Usuwa blokady, pozwala płynniej płynąć energii.

W europejskim zielarstwie i lecznictwie amerykańskich Indian przetworami z rumianku doprowadzano równowagę w ciele. Stosowano je od niestrawności po nerwice. Najczęściej w dolegliwościach żołądka, przewodu pokarmowego, przy zewnętrznych i zewnętrznych stanach zapalnych, dla poprawiania nastroju, w stanach nerwowych i nadpobudliwym umyśle.

Medycyna wschodnia uważa, że rumianek uwalnia energetyczną stagnację i „porusza” krew.  Tonizuje wątrobę, hamuje stany zapalne, łagodzi bóle, wzmacnia żołądek, koi system nerwowy, usuwa patologiczne ciepło bądź nadmiar chłodu.

Energetycznie ma naturę dyfuzyjną, rozpraszającą, rozgrzewająco neutralną. Smak aromatyczny, gorzki, słodki. Oddziałuje na płuca, serce, żołądek, wątrobę, jelita.  Ajurweda i TMC stosują:

• w rozstrojach emocjonalnych, nerwicach, depresjach, lękach,
• koszmarach sennych, bezsenności,
• problemach z żołądkiem, trawieniem, układem moczowym
• przy bólu gardła, infekcjach dróg oddechowych z deszczami, gorączkach,
• wysokim ciśnieniu, kołataniu serca i bolesnych miesiączkach

I współcześnie

Substancje aktywne zawarte w koszyczkach rumianku mają właściwości przeciwzapalne, antyseptyczne, gojące, przeciwzakrzepowe, uspokajające, przeciwbólowe, wiatropędne, rozkurczowe, antyhistaminowe, przeciwalergiczne, tonizujące. Wykazano, że rumianek

• hamuje rozrost bakterii chorobotwórczych
• reguluje trawienie, działa przeciwzapalnie na błony śluzowe i tkanki miękkie
• jest skutecznym antidotum na alergie,
• wspomaga funkcje wątroby i nerek
• wzmacnia kondycję fizyczną i psychiczną, uspokaja
• pobudza system immunologiczny

Ma szerokie zastosowania w leczeniu problemów żołądkowo-jelitowych, w tym wzdęć, skurczów, wrzodów, biegunek, kamieni nerkowych, infekcji bakteryjnych. Zewnętrznie do okładów, przemywań, płukanek skóry i błon śluzowych.

Surowiec zielarski

Koszyczki rumianku zbieramy w słoneczne południa od maja do sierpnia. Zawieszone w bukietach suszymy w zacienionym miejscu, pojedyncze koszyczki rozłożone na papierze. Napary z rumianku zebranego z dzikich stanowisk mają intensywniejszy kolor, silniejszy aromat i dużo większą moc niż kupne.

Rumianek dziko rośnie na polach, przydrożach, nieużytkach, ugorach. Ma delikatne lekko wcinane listki. Kwiaty zebrane w koszyczki pojedynczo na szczytach rozgałęzień odchylają się ku dołowi w miarę przekwitania.

W warunkach naturalnych spotyka się inne gatunki o podobnych koszyczkach, które łatwo pomylić. By prawidłowo rozpoznać trzeba przeciąć koszyczek wzdłuż. Matricaria chamomilla ma zawsze dno kwiatowe puste i wydziela bardzo przyjemny zapach. W żadnym innym gatunku rumianków te cechy nie występują razem.

Rumiankowe przepisy

Herbatka z koszyczków rumianku

Najbardziej tradycyjna forma to napar. Łyżkę koszyczków rumianku parzymy 10 minut w szklance wrzątku. Herbatkę pije się 3-4 razy dziennie między posiłkami po pół szklanki.

Zastosowania w nieżytach stanach zapalnych przewodu pokarmowego, dróg moczowych, stresie, lęku, zdenerwowaniu. Przy bolesnych skurczach, kwaśnym odbijaniu, chorobie wrzodowej, zniszczonej śluzówce jelit. W dolegliwościach wątroby, nerek.  Napar z rumianku korzystnie wpływa na przewód pokarmowy noworodków i niemowląt. Ułatwia trawienie, znosi kolki i wzdęcia.

Herbatka z rumianku koi skołatane nerwy i pomaga zasnąć.  Łagodzi skurcze miesiączkowe, objawy menopauzy i nudności w ciąży. Zewnętrznie do przemywania podrażnione skóry, oczu przy zapaleniu spojówek i płukanek w chorobach jamy ustnej i gardła.

Herbatki mieszane 

• Przy wrzodach żołądka i dwunastnicy mieszamy w równych ilościach z krwawnikiem i prawoślazem. 3 łyżki mieszanki zagotowujemy w 2 szklankach wody i zaparzamy kwadrans. Trochę odwaru wlewa się do szklanki , dopełnia wrzątkiem i pije łykami cały dzień
• Na uspokojenie rumianek łączy się z męczennicą lub chmielem
• Z glistnikiem, mniszkiem lub miętą w chorobach wątroby
• Na żołądek z miętą lub wiązówką
• Przy wzdęciach z kminkiem i koprem włoskim
• Dolegliwości wątroby i pęcherzyka żółciowego, bolesne skurcze żołądka i jelit z krwawnikiem i miętą.

W ostrych zaparciach: 2 części kwiatu bzu czarnego, po 1 części rumianku, kopru włoskiego i senesu. 2 łyżeczki mieszanki parzy się 10 minut w 1/4 litra wrzątku, pije filiżankę niesłodzonego naparu wieczorem przed snem, efekty powinny pojawić się następnego ranka.

Olejek rumiankowy

Dawnej to skuteczne lekarstwo miała w domu każda gospodyni. Pomaga na nerwy, skórę i w zaparciach. Zmniejsza rozstępy, blizny, przebarwienia i odmładza. Pomaga przy bólach głowy, kończyn, zatok, uśmierza łamanie w kościach.

Systematyczne masowanie olejkiem rumiankowym sparaliżowanych kończyn po wylewach i udarach przywraca im zdolność ruchu, pomaga w stwardnieniu rozsianym i zaniku mięśni.

Litrową butelkę albo słoik zapełniamy do połowy suszonymi koszyczkami, świeżymi prawie do pełna.  Zalewamy oliwą z oliwek lub olejem lnianym. Szczelnie zamknięte naczynie odstawiamy na 3 tygodnie w ciepłe, słoneczne miejsce codziennie wstrząsając. Przecedzamy przez gazę mocno odciskając zioła. przechowujemy w chłodnym ciemnym miejscu.

Szybsza metoda w kąpieli wodnej. Wkładanym naczynie surowcem do większego garnka z wodą. Zagotowujemy i ogrzewamy przez godzinę na małym ogniu. Odstawiamy na kilka godzin do wystygnięcia.  Zastosowania:

• Zaparcia, nieżyty przewodu pokarmowego, wewnętrzne stany zapalne, wyczerpanie nerwowe –1 łyżka 3 x dziennie
• Hemoroidy, świąd odbytu – lewatywy z 100-200 ml olejku podgrzanego do temperatury 38°C.
• Zmęczone nogi, bóle głowy, zatok, łamanie w kościach, niedowład kończyn – smaruje się codziennie do uzyskania poprawy
• Blizny, rozstępy, wiotka skóra- rozstępach smaruje się 2 x dziennie.
• Włosy delikatne, osłabione – podgrzany olejek wsmarowuje się w skórę głowy i delikatnie nakłada na włosy.  Godzinę trzyma pod folią i ręcznikiem.

Dla celów pielęgnacyjnych i urody robi się na bazie olejku ze słodkich migdałów. Ma działanie odmładzające, redukuje zmarszczki, nawilża i uelastycznia skórę. Bardzo dobrze się wchłania, nie pozostawia tłustego filmu. Jest bardzo delikatny, bezpieczny dla kobiety w ciąży i niemowląt. Znakomicie zastępuje komercyjne kosmetyki.

Miód rumiankowy

Świeże lub suszone koszyczki rumianku zalewamy płynnym miodem w słoiczku całkowicie przykrywając. Dwa tygodnie macerujemy codziennie mieszając. Dzieciom powyżej 1 roku życia podaje się od 1 do 3 łyżeczek dziennie, 3 łyżki dorosłym. Mikstura łagodzi dolegliwości trawienne, kolki, wzdęcia. Wzmacnia serce, korzystnie wpływa na układ krążenia, system nerwowy i wzmacnia odporność. Miodzik można dodawać do herbatek.

Nalewka z rumianku 

50 g świeżych lub suszonych koszyczków rumianku zalewamy 250 ml wódki. Macerujemy miesiąc często wstrząsając. Filtrujemy i do nalewki dolewamy 200 ml przegotowanej wody wymieszanej z dwoma łyżkami miodu. Zlewamy do butelki.

Stosuje się 20-40 kropli dziennie na trawienie i odporność. Pomaga w przewlekłych stanach zapalnych zatok, dolegliwościach przewodu pokarmowego, infekcjach, przeziębieniach. Stosuje się do płukania gardła, jamy ustnej i nacierania.

Okłady 
Na podrażnioną skórę, bolące oczy, stany zapalne z zaczerwieniami. Kopiastą łyżkę koszyczków rumianku zalewamy szklanką wrzącego mleka. Po naciągnięciu robimy ciepłe okłady.

Wilgotny namiot
Szklankę przecedzonego naparu z rumianku i tymianku wlewamy do miski z wodą. W roztworze namaczamy czyste prześcieradło. Wyciskamy, wilgotne wieszamy nad łóżkiem lub dziecinnym łóżeczkiem jak namiot. Pomaga w infekcjach, gdy błony śluzowe pieką i dokucza suchy kaszel. Pod wilgotną kopułą bardzo dobrze się śpi. Łatwiej oddychać, bóle i kaszel szybciej ustępują. Wilgotny namiot również koryguje rozkład ładunków elektrycznych w powietrzu, poprawia samopoczucie.

Katar, zatkane zatoki
W 1/4 litra wrzątku 10 minut parzymy pod przykryciem 2 czubate łyżeczki kwiatu rumianku. Odcedzamy. Trochę letniego płynu wlewamy na dłoń i wciągamy nosem by dostał się do gardła. Zabieg robi 3-5 razy dziennie, aż znikną dolegliwości. Najpóźniej po 2 dniach powinny ustąpić.

Poparzenia słoneczne
2-3 łyżki gęstej śmietany 36% mieszamy z łyżką naparu rumiankowego i nakładamy na skórę.