Bylica roczna – słodki piołun. Przepis na nalewkę przeciw wirusom

Bylica roczna [Artemisia annua] zwana słodkim piołunem była znana ludzkości od starożytności.

Chińczycy przez wieki stosowali w leczeniu stanów zapalnych, gorączki,  malarii, „gorąca w stawach i kościach”. Najstarsze pisemne wzmianki pochodzą z anonimowego tekstu znanego jako Wuˇshíèr Bìngfàng [Przepisy na 52 dolegliwości], odkrytego w chińskim grobowcu Mawangdui, datowanym na 215 p.n.e.

W swoich pismach wymieniają ziele Hipokrates i Awicenna. Nazwa botaniczna Artemisia oznacza „poświęcony Artemidzie” – greckiej bogini lasów, gór, roślinności i dzikich zwierząt. Roślinę używano w obrządkach na cześć Artemidy, uważanej również za boginię księżyca i płodności.  Wiele wieków  bylica roczna była lekarstwem na choroby kobiece.

Bylica roczna

Artemisia annua jest rośliną jednoroczną z rodziny astrowatych. Preferuje gleby piaszczyste. Wyrasta na terenach ruderalnych, nieużytkach, przy torach kolejowych, drogach, przydrożach, rumowiskach. W Polsce występuje rzadko, głównie na południu kraju, Górnym Śląsku i Lubelszczyźnie.

Ze względu na atrakcyjny wygląd, dość często uprawia się w ogrodach do celów ozdobnych.

W warunkach dzikich wyrasta od 30 cm do metra wysokości, w uprawie ponad 2 m. W przeciwieństwie do innych gatunków bylic cechują ją jasnozielony kolor  w szmaragdowym odcieniu.

Łodygi gołe, wyprostowane zielono-brązowawe, przechodzącą w fiolet.  Liście naprzemianległe, podzielone głębokimi nacięciami na dwa, trzy mniejsze. W czerwcu pojawiają się żółto-zielone koszyczki małych kwiatów.

Na powyższym nagraniu dziko wrosła Artemisia annua.  Co ciekawe, charakterystyczny, dość intensywny aromat wydzielają liście. Stosowano je do aromatyzowania alkoholów, słodkich likierów.

Działanie lecznicze i właściwości

Bylica roczna w przeszłości wykorzystywana była  głównie do leczenia chorób wywoływanych przez drobnoustroje chorobotwórcze i zakaźnych.  Stosowano na różnego rodzaju infekcje przebiegające z gorączką m.in czerwonkę, gruźlicę, malarię.

Słynny Ge Hong w IV n.e  zalecał moczenie świeżej rośliny w zimnej wodzie, po jej odciśnięciu spożywanie płynu. W 1596 roku chiński lekarz i zielarz Li Shizhen opracował recepturę do leczenia gorączki malarycznej. Ale dopiero XX-wieczne poszukiwania leku na malarię doprowadziły wyizolowania artemidyny i jej pochodnych, z których powstały syntetyczne lekarstwa.

Za to osiągniecie profesor Youyou Tu  w 2015 roku została uhonorowana Nagrodą Nobla.  W badaniach wykorzystała starożytną recepturę: „jedną miarkę zioła na dwie miarki wody” bez gotowania, gdyż temperatura niszczy substancję czynną.

Poza artemidyną bylica roczna ma w składzie flawonoidy, glikozydy, garbniki, saponiny, kwas bursztynowy, octowe, jabłkowy, izowalerianowy. Jest bogatym źródłem witamin A, B3, B6, C, K oraz potasu, magnezu, boru, cynku, wapnia, kobaltu, boru.

Energetycznie jest sucha, lekka, chłodząca, o smaku aromatycznym, gorzkim, ostrym. Wywiera korzystny wpływ na układ nerwowy, żołądek, wątrobę, pęcherzyk żółciowy i skórę. Ajurweda wykorzystuje do równoważenia kapha i vata dosha.

Smak gorzki zawarty w olejkach eterycznych i glikozydach pobudza układ nerwowy. Pomaga na depresję, nerwowość, apatię. Zatrzymuje procesy zapalne, reguluje metabolizm i stabilizuje odporność. Posmak ostry niszczy drobnoustroje chorobotwórcze, aromatyczne olejki (chamazulen) zmniejszają przekrwienie tkanek, obrzęki, stany zapalne.  Mają działanie regenerujące i antyalergiczne.

Zastosowania słodkiego piołunu

Bylica roczna działa przeciw patogenom. Niszczy drobnoustroje chorobotwórcze: wirusy, bakterie, pasożyty, roztocza, grzyby.

• Ma silne działanie antyoksydacyjne, przeciwnowotworowe [1]
• przeciwcukrzycowe, immunostymulujące
• przeciwkaszlowe, wykrztuśne
• przeciwdrgawkowe, przeciwbólowe
• hemostatyczne, moczopędne
• przeciwmalaryczne

Bylica roczna jest skuteczna w leczeniu zakażeń wirusowych, grypy. Według ostatnich badań choroby wywołanej wirusem C19. [2]. Z rośliny są produkowane preparaty przeciw lekoopornej malarii, nowotworom, a teraz mówi się o środku przeciw słynnemu wirusowi. Do domowych wyciągów, nalewek nie potrzeba patentu, zaś bylica roczna skuteczna jest w wielu dolegliwościach. Dzięki unikalnemu połączeniu substancji aktywnych osiągniemy efekt rewitalizacji.

W zielarstwie i medycynie ma zastosowania:

• Przeziębienia, grypa, zakażenia wirusowe, gorączka, dreszcze, drgawki
• Nowotwory [3] ,skuteczniej działa z kwasami ALA
• Zapalenie oskrzeli, astma , gruźlica, zapalenie płuc PCP
• Choroby wywołane przez robaki, pasożyty, roztocza, infekcje grzybicze, toczeń, borelioza
• Dolegliwości żołądkowe, trawienne, słabe wydzielanie enzymów, brak apetytu, zaparcia, ból brzucha
• Chorzenia wątroby, żołądka, dróg żółciowych, żółtaczka, cukrzyca [4]
• Choroby skóry: toczeń, łuszczyca, egzema, grzybica, wszawica, świerzb
• Bolesne miesiączki, stres, depresja, bezsenność, nerwowość
• W Rosji i na dalekim wschodzie słodki piołun stosuje się dny moczanowej, obrzęków, ból stawów, reumatyzm

Bylica roczna przepisy

Surowcem leczniczym jest ziele bylicy rocznej.

Wyciąg wodny
Łyżeczkę surowca zalewamy szklanką przegotowanej, ciepłej wody.  Po godziny przecedzamy. Stosuje się w dolegliwościach żołądka, układu pokarmowego, nerek, infekcjach, stanach zapalnych. Świeże ziele można zalać zimną wodą.

Nalewka z bylicy rocznej 
Jedną część ziela zalewamy trzema częściami alkoholu 70%. Odstawiamy na minimum 10 dni, codziennie wstrząsając. Pije się 10-30 kropli 1-3 razie dziennie rozcieńczoną w wodzie. Wyższą dawkę w zwalczaniu pasożytów i ciężkich infekcji wirusowych, malarii.

Gorące wyciągi 
Dwie łyżeczki parzymy pół godziny w 200 ml wrzątku. Pomaga w bezsenności, anemii, wzdęciach, zgadze, bólach miesiączkowych. Miejscowo do dezynfekcji ran i w chorobach skóry. 2 łyżki zalewamy 200 ml wrzątku, podgrzewamy 20 minut w kąpieli wodnej. Po wystudzeniu przecedzamy. Otrzymany płyn stawiamy na ogniu, doprowadzamy do wrzenia. Stosuje się w zapaleniu nerek, pęcherzyka żółciowego, robakach, chorobach pasożytniczych, przewlekłych zaparciach.

Pasta
Sproszkowane ziele mieszamy z wodą do konsystencji pasty. Nakładamy na na skórę przy stanach zapalnych, siniakach, skręceniach bólach nerwowych i reumatycznych.

Przeciwwskazania:
Pierwszy trymestr ciąży, karmienie piersią, wrzody żołądka, choroby układu pokarmowego w ostrej fazie.