Łopian większy na skórę, włosy, zaburzenia trawienia

Łopian większy [Arctium lappa] tysiące lat służył człowiekowi jako pożywienie i lekarstwo. Jego słodko-gorzka uziemiająca natura odżywia osłabione niedoborem tkanki, jednoczenie oczyszcza z nadmiaru toksyn czyniąc skórę promienną i zdrową.
Długi, palowy korzeń zasysa głęboko z gleby składniki, by stworzyć lekarstwo na przewlekłe choroby. Ostre rzepy chronią cenne nasiona, które silnie działają przeciw ostrym infekcjom.

Łopian uważano za ziele magiczne, chroniące domostwa przed  złymi mocami urokami. Zaplecione wianki kwiatów wieszano przy drzwiach wejściowych, korzenie zakopywano w narożnikach lub sproszkowanymi obrysowywano chaty.

Nazwa botaniczna pochodzi z greki od słów:  arktos – niedźwiedź i lappa – chwytać. Nawiązuje do sztywnych, futrzastych główek nasion i siły niedźwiedzi.

Łopian większy Arctium lappa

Zwany łopuchem, rzepem, dziadami łatwo rozpoznać. Wielkie jajowate liście o długich ogonkach, z wierzchu zielone, od spodu jak filc – szaro owłosione. Wytwarza różowe, kuliste owocostany w formie kolczastych rzepów łatwo przyczepiające się do sierści zwierząt.
Jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku wypuszcza same liście, gromadząc energię i składniki odżywcze w korzeniu.  W drugim korzystając z zapasów wytwarza kwiaty, owoce i nasiona. Kwitnie od lipca do września.

Rośnie  w pobliżu zabudowań,  w zaroślach, zaniedbanych ogrodach, na pastwiskach, rumowiskach i nad brzegami wód. Lubi wyrastać na nieużytkach, więc oczyszcza płyny ustrojowe z toksyn i produktów przemiany materii.  Surowcem zielarskim są liście, ziele, nasiona i korzeń łopianu.

W tradycyjnym zielarstwie

W starożytności łopian większy wysoko ceniono za wielostronne działanie. Soki z ziela stosowano dla oczyszczenia krwi, w nieżytach jelit, schorzeniach wątroby i dróg żółciowych. Zmiażdżone liście przykładano przy zwichnięciach, złamaniach kości i ukąszeniach jadowitych żmij. Winem z łopianu leczono trąd i gorączkę, św. Hildegarda polecała je przy guzach rakowych. Maści i mikstury powszechnie stosowano przy problemach skórnych, grzybicach, egzemach, czyrakach, trądziku, słabych włosach i wszawicy.

Chińczycy wykorzystywali nasiona w leczeniu chorób „gorącego wiatru” – infekcji dróg oddechowych i zapalenia płuc. Ajurweda ceni łopian większy za działanie przywracające prawidłowe funkcje, oczyszczające, odżywcze, odmładzające, tonizujące układ krążenia.

Profil energetyczny
Smak: cierpki, lekko gorzki, słodki, oleisty, słonawy, (sole mineralne).
Energetyka: neutralna, w kierunku chłodzenia, osuszania.
Tkanki: serce, płuca, wątroba, nerki, skóra, krew, limfa, płyny pozakomórkowe.
Działanie: rozprasza i usuwa patogenne ciepło, zmniejsza obrzęk tkanek, wyrzuca na zewnątrz trucizny.

Łopian większy wyróżnia wyjątkowe wszechstronne działanie, skuteczność i łagodność. Jego stosunkowo neutralna energetyka sprawia, że jest bezpieczny dla wszystkich, niezależnie od konstytucji. Tradycyjne klasyfikuje się naturę łopianu jak chłodzącą i osuszającą. Jednak jego wpływ na wewnętrzne nawilżenie jest dość złożony, więc trudno jednoznacznie poddać tej klasyfikacji.

Korzeń i nasiona zawierają substancje oleiste, z mieszanką gorzkiego i słodkiego smaku. Są łagodnym środkiem moczopędnym, a drenaż płynów oznacza, że roślina osusza. Z drugiej strony od setek lat łopian większy używany jest na suchą, łuszczącą skórę, co wykracza poza teorię stosowania przeciwnego działania. Łopian w specyficzny sposób reguluje pracę gruczołów łojowych, regulując ich aktywność. Kiedy nie funkcjonują prawidłowo, są albo niedoczynne, albo nadmiernie aktywne. Skutkuje to różnymi objawami: skórą suchą/łuszczącą albo tłustą, z trądzikiem, wysypkami. Szeroki zakres działania pomaga zatem na różnego rodzaju problemy skórne.

Nadmiar ciepła wewnętrznego może powodować suchość przewodu pokarmowego (zaparcia, sucha masa kałowa), ale również prowadzić do wilgotnych schorzeń skóry. Dzieje się tak, ponieważ gorące i suche ciepło wewnętrzne wypycha całą wilgoć i tłuszcze do powierzchniowych tkanek. Pomocny i w przypadku suchych, swędzących, łuszczących schorzeń skóry.  Jak wytłumaczymy tę rozbieżność? Otóż korzeń i nasiona działają na gruczoły łojowe, które wydzielają tłustą substancję smarującą. Wydzielane sebum pomaga nawilżać skórę i włosy, działa też przeciwbakteryjnie.

Działanie i właściwości łopianu

Łopian większy  opisuje się jako środek tonizujący, ale jego wpływ na fizjologię nie jest do końca przez naukę poznany. Substancje aktywne: witamina C, wapń, żelazo, magnez, potas, cynk, poliacetyleny, flawonoidy, inulina, kwas chlorogenowy, śluzy, związki siarkowe, garbniki, goryczki, żywice, olejek eteryczny.

• Działanie: oczyszczające, przestrajające, adaptogenne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, wykrztuśne,  napotne, moczopędne, żółciopędne, uspokajające, łagodne przeczyszczające, odżywcze, regulujące przemianę materii.

Łopian większy jest jednym z najlepszych ziół oczyszczających i przestrajających organizm w kierunku równowagi.  Ma wyjątkowe zdolności oczyszczania z toksyn. Wyciąga szkodliwe substancje z krwi, limfy, płyny pozakomórkowych, jelit i wątroby. Przywraca równowagę metaboliczną.

Wspiera pracę narządów wydalniczych i skórę, a jej stan jest jedynie odbiciem zdrowia wątroby, krwi, limfy i układu trawiennego. Skupianie się na miejscowych rozwiązaniach nie przynosi efektów.  Jest najlepszym środkiem przy niedoborze lipidów, niezdolności  do trawienia, metabolizowania i wykorzystana tłuszczów.

Łopian większy pobudza wydzielanie żółci, soków żołądkowych i trzustkowych. Ogranicza rozwój bakterii i grzybów chorobotwórczych. Nawilża, natłuszcza błony śluzowe przewodu pokarmowego, żołądka i dróg oddechowych. Zewnętrznie pomaga w leczeniu problemów skórnych i wzmacnia słabe, wypadające włosy.

Jako zioło chłodzące jest szczególnie przydatny w problemach wynikających z nadmiaru ciepła, w tym stanach zapalnych. Działając na wątrobę, pomaga w wydzielaniu żółci i stymuluje działanie pęcherzyka żółciowego. Wskazany w przypadku słabej funkcji gruczołów dokrewnych, trzustki, śledziony, prostaty i układu limfatycznego. Inulina odżywia korzystną florę jelitową i z czasem pomaga przywrócić funkcje trawienne.

Wpływ na wątrobę rozciąga się na wtórne powinowactwo do krwi. W tradycyjnej medycynie krew obejmuje także płyny pozakomórkowe.  Jako środek oczyszczający krew, łopian większy pomaga utrzymać zdrowe płyny, przyczyniając się do ogólnej równowagi metabolicznej. Stosowany wewnętrznie wzmacnia wszystkie narządy wydalnicze. Kiedy nie funkcjonują optymalnie, organizm wydala produkty przemiany materii przez skórę, co prowadzi do wyprysków, podrażnień trądziku, egzemy i przewlekłych schorzeń. Wspierając na głębokim poziomie narządy wydalnicze odciąża skórę, lecząc ten wzorzec od wewnątrz.

Ma powinowactwo do nerek, szczególnie nasiona. Łagodzi gorączkę i ból przy atakach artretyzmu i dny moczanowej, rozkłada i eliminuje  nadmiar kwasu moczowego w stawach. Tradycyjnie łopian większy był stosowany w leczeniu raka, w tym przez Hildegardę z Bingen, wchodzi w skład przeciwnowotworowej mieszanki Essiac. Współczesne badania wykazują na potencjalne działanie przeciwnowotworowe.

Wskazania i wzorce nierównowagi

Chociaż łopian większy zwiększa wydzielanie płynów i otwiera kanały detoksykacji to nadmiernie nie wysusza. Korzystny dla wilgotnego, jak i suchego środowiska. Jak widać po skórze równoważy stany tkanki suchej/zanikowej i wilgotnego zastoju. Wskazany u osób ze słabym przepływem żółci i wchłanianiem. Jako gorzki tonik i usunie zastoje. Z kolei u osób z powolnym metabolizmem ułatwi eliminację odpadów, wspomoże pracę wątroby i złagodzi dolegliwości skórne.

Główne zastosowania:

• w celu odtrucia, oczyszczenia z toksyn,
• w zaburzeniach przemiany materii, nieżytach przewodu pokarmowego,
• schorzeniach wątroby, dróg żółciowych, pęcherza, nerek, dnie moczanowej,
• zaburzeniach pracy trzustki, pierwszym stadium cukrzycy,
• infekcjach dróg oddechowych,
• zaburzeniach odżywiania, anoreksji,
• przy przewlekłych schorzeniach skóry jak: egzema, trądzik, czyraki, atopowe zapalenie skóry, wypadanie włosów, łysienie.

Na głębokim poziomie pomaga nam radzić sobie z obawami o nieznane, sprawy leżące poza naszą kontrolą. Daje wiarę, aby iść dalej naprzód, mimo czających się problemów. Przywraca wigor i pozwala przetransformować gniew.

Wskazany dla osób maskujących cierpienie emocjonalne, które ostatecznie ostatecznie wychodzi na powierzchnie i objawia się w fizycznych dolegliwościach. Z tendencją do  do niepokoju,  zmartwienia, drażliwości, zrzędliwości i wybuchów gniewu, złości. Głęboko skryty gniew jest gorący spala  od środka. Jeśli będzie miał  szansę wypłynąć na powierzchnię, może być uzdrawiający.

Łopian większy przepisy

Odwar z korzenia 
2 łyżki rozdrobnionego surowca zalewamy 2 szklankami ciepłej wody i podgrzewamy do wrzenia. Powoli gotujemy pod przykryciem 5 minut. Zdejmujemy z ognia i parzymy kwadrans pod przykryciem. Po przecedzeniu pije się po 1/3 szklanki 2-3 razy dziennie. Stosuje 2 tygodnie dla oczyszczenia krwi i w dolegliwościach układu pokarmowego. Zewnętrznie  do przemywań skóry i płukanek do włosów.

Herbatka poprawiająca pracę wątroby
Mieszamy w równych proporcjach: korzeń łopianu, mniszka i dziurawca. Zalewamy 3 szklankami wody, doprowadzamy do wrzenia, podgrzewamy na małym ogniu 2 minuty. Pije się ciepłą po trochu cały dzień. Kuracja 1 miesiąc.

Choroby skóry

Bierzemy po łyżce korzenia łopianu i ziela fiołka trójbarwnego. Zalewamy 2 szklankami wrzątku. Odstawiamy pod przykryciem na 3 godziny. Gotujemy 10 minut. Pije się 3 razy dziennie po 1/2 szklanki. Zewnętrznie do przemywania skóry. Pomaga w ostrym trądziku, czyrakach, wrzodach, egzemie.

Sok z łopianu

Wiosną lub jesienią wykopujemy korzeń. Oczyszczamy, ucieramy na tarce i wyciskamy przez gazę sok. Przyjmuje się po 30-60 kropli rozcieńczonych w kieliszku wody 2-4 razy dziennie po jedzeniu. Odtruwa i oczyszcza organizm. Poprawia stan skóry, włosów, przemianę materii, Wspomaga pracę wątroby i dróg żółciowych.

Nalewka 
Świeży oczyszczony korzeń ścieramy na tarce. Zalewamy 40% alkoholu w proporcji na jedną część surowca 3 wódki.  Mieszamy, odstawiamy na miesiąc wstrząsając co kilka dni. Przecedzamy, filtrujemy. Stosuje się łyżeczkę na kieliszek wody 3 razy dziennie. Można rozcieńczoną wodą nalewkę wcierać w skórę głowy.

Olejek do włosów
Świeżo ukopany korzeń łopianu oczyszczamy i drobno kroimy. 3 garście surowca zalewamy litrem oliwy z oliwek. Odstawiamy na słońce, co kilka dni wstrząsamy. Po 2 tygodniach dokładamy garść świeżego, pokrojonego korzenia i odstawiamy na 10 dni. Filtrujemy starannie wyciskając, przelewamy do butelek.

Stosuje się 3 razy w tygodniu wmasowując olejek w skórę głowy, po 20 minutach zmywa. Zatrzymuje łysienie, wypadanie włosów, przyspiesza odrastanie. Przy regularnym stosowaniu na łysych plackach zaczną się pojawiać tzw. baby hair. Szampon na porost włosów Przepis

Łopian w kuchni

Dawniej na liściach łopianu wypiekano pachnące chleby. Korzeń jest przyjemny w smaku, który przypomina szparagi i tak samo można przyrządzać. Świetnie smakuje po japońsku. Smażymy jak frytki ze słupkami marchewki. Podduszamy z odrobiną sosu sojowego i posypujemy sezamem.  Liście i korzenie można dodawać do zup i sosów. W Japonii łopian jest przysmakiem, młode korzenie traktowane są jako warzywo dodawane do sałatek, kiszone i wekowane w zalewie octowej.

Kawa z łopianu
Rozdrobniony korzeń prażymy kilka minut na suchej patelni na złoty kolor. Mielimy w młynku do kawy, przechowujemy szczelnym słoiczku. 2 łyżeczki proszku zalewamy szklanką wrzątku i mamy smaczny napój bogaty w minerały.