Magiczna woda świętojańska ponoć przynosi pomyślność, szczęście, zdrowie, miłość i dobrobyt. Ten starożytny rytuał związany z letnim przesileniem, jest jednym z piękniejszych w europejskiej tradycji.
Sobótkę noc z 23 na 24 czerwca, tuż po letnim przesileniu od wieków uznawano za wyjątkową i magiczną. Wierzono, że w tym przełomowym momencie energia słońca (ognia) spotyka się z energią księżyca (wody) łącząc żywioły i jednocząc przeciwieństwa.
Tej nocy światło i ciemność, energia męska i żeńska zawierają rozejm, ład łączy się w jedno z chaosem. Toteż dzieją się dzieją się rzeczy niezwykłe, a ogień, woda i rośliny nabierają szczególnej mocy.
Rytuały związane ze świętem Kupały oraz nocą Świętojańską, która łączy tradycyjne pogańskie i chrześcijańskie są znane są w całej Europie. W tradycji włoskiej jednym z najbardziej popularnych jest zwyczaj oczyszczania, obmywania wodą świętojańską.
Woda świętojańska
Aby przygotować wodę świętojańską w wigilię św. Jana, 23 czerwca do zachodu słońca trzeba nazbierać aromatycznych ziół i kwiatów. Delikatnie umieścić je w misce z wodą, najlepiej źródlaną. Miskę postawić w ogrodzie lub zacisznym miejscu pod gołym niebem.
Tradycja mówi, że w noc świętojańska opadająca rosa łączy się z energią słońca, przekazując roślinom szczególną moc. Synergia ziół, rosy, słońca i księżyca stworzy szczególny rodzaj energii odrodzenia i ochrony.
Rano woda lekko się zabarwi, nabierze aromatu, mocy leczniczej i oczyszczającej. Tradycyjnie całe rodziny przemywają nią oczy, twarz i dłonie. Wierzą, że woda świętojańska obmywa ze złych energii, chroni przed złem, nieszczęściami, chorobami. Wnosi w życie domowników obfitość, pokój i życzliwość.
Jakie kwiaty i zioła?
Nie ma precyzyjnych wytycznych, rośliny zbiera się spontanicznie, instynktownie wśród dostępnych gatunków z najbliższego otoczenia: podwórek, ogrodów, łąk. Najczęściej:
- Dziurawiec, bylica, krwawnik, mydlnica, ruta, koniczyna, stokrotki, rumianek
- Lawenda, szałwia, rozmaryn, mięta
- Fiołki, chabry, maki, róże, paprocie, kwiaty ogrodowe
Rośliny należy zbierać delikatnie, z intencją i poszanowaniem natury. Nie wyrywać z korzeniami, niewielka ilość jest wystarczająca. Wodę świętojańską trzeba zużyć tylko tego dnia, resztą podlać rośliny.
W wielu regionach Włoch do dziś ten rytuał jest praktykowany dla oczyszczenia, odrodzenia, ochrony, przyciągnięcia obfitości i coś w rodzaju przebłagania. Przygotowanie jest bardzo proste, dlaczego nie spróbować?