Szczeć pospolita [Dipsacus sylvestris] przypomina duży oset. To wieloletnia roślina spotykana w lasach, zaroślach, na polanach, przydrożach. Wyrasta na ponad 2 metry. Lancetowate liście tworzą rozetę, z której wyrasta owalny kolczasty kwiatostan o fioletowej barwie.
Nasiona szczeci są ulubionym przysmakiem ptaków. Roślina kwitnie od lipca do października. Surowcem zielarskim są liście i korzeń, który mają bardzo długą tradycję zastosowania w medycynie ludowej.
Szczeć pospolita
Pierwsze wzmianki o leczniczych właściwościach szczeci pochodzą z dzieła Materia Medica. Dioskurides zalecał zmielony korzeń mieszać z winem lub octem. Otrzymaną papkę leczono pęknięcia odbytu, zewnętrzne hemoroidy i brodawki.
Św. Hildegarda polecała sproszkowany korzeń mieszać ze świeżym smalcem na brodawki, wysypki i stany zapalne skóry. Pisała: „szczeć jest ciepła i sucha, wypędza trucizny”.
Nazwa botaniczna Dipsacus wywodzi się ze starogreckiego Dipsào i oznacza: pragnienie, spragniony. Nawiązuje do miseczek u nasady liści gdzie roślina łapie wodę, z której korzystają ptaki i owady. Piętnastowieczny lekarz i botanik Nicholas Culpeper twierdził, że woda zebrana z liści szczeci łagodzi stany zapalne oczu, a twarz nią obmyta staje się piękna.
- Energetyka: smak gorzki, cierpki, lekko rozgrzewający
- Działanie: Gorzki tonik yang: rozładowuje, eliminuje, pozbywa niepotrzebnego.
- Środek hemostatyczny, odżywiający kości, ścięgna, stawy, tonizujący „esencję życiową”.
Szczeć pospolita zastosowanie lecznicze
Średniowieczne zielniki i medycyna ludowa uważała szczeć za silny środek moczopędny, tonik dla nerek. Stosowano przy stanach stanach zapalnych, dnie moczanowej, reumatyzmie.
- Wyciągami oczyszczano wątrobę, leczono zaparcia, wrzody żółtaczkę i jadłowstręt.
- Zewnętrznie na zmiany skórne, trądzik, brodawki, wrzody, piegi, bielactwo, różę.
Działanie szczeci:
- Przeciwzapalne, bakteriobójcze, moczopędne, przeczyszczające,
- Przeciwgorączkowe i przeciwbólowe.
- Wzmacnia stawy, ścięgna i kości
- Łagodzi bóle kolan, stawów, nóg, krzyża
- Zmniejsza bolące opuchlizny
I najważniejsze: Szczeć pospolita uważana za skuteczne zioło w leczeniu boreliozy. Celuje w krętki i usuwa je poprzez krwiobieg, eliminuje bóle stawów towarzyszące chorobie, szczególnie kolan [1]
Przygotowanie suszu
Korzeń zbieramy późną jesienią lub wczesną wiosną przed wypuszczeniem liści. Wykopane korzenie płuczemy pod bieżącą wodą. Kroimy lub łamiemy na niewielkie kawałki. Suszymy w temperaturze 60°C.
Szczeć pospolita przepisy lecznicze
Nalewka ze szczeci
200 g świeżego korzenia lub 100 g suszu zalać 300 ml czystej wódki 40%. Ostawić na 2 tygodnie codziennie wstrząsając. Zażywa się łyżkę stołową płynu 2-3 razy dziennie. Profilaktycznie łyżeczkę dziennie w okresie kleszczowym.
Odwar ze szczeci
2 łyżki suszu zalać 2,5 szklanki wody, gotować 20 minut. Wypija się w ciągu doby w kilku porcjach. Odwarem można przemywać zmiany skórne.
Maść ze szczeci
100 g smalcu lub wazeliny kosmetycznej podgrzewać w rondelku aż się rozpuści. Dodać 50-60 g rozdrobnionego korzenia szczeci, wymieszać podgrzewać minutę. Odstawić z ognia pod przykryciem na 12 godzin. Raz jeszcze podgrzewać do rozpuszczenia, przecedzić przez sitko i gazę starannie odciskając. Przełożyć do słoiczka. Stosuje się na choroby skórne, bóle i obrzęki stawów.
Do nabycia w naszym sklepiku: szczeć korzeń TUTAJ oraz ziele TU
Czy można robiąc maść ze szczeci użyć świeżego korzenia?