Bodziszek cuchnący [Geranium robertianum] to niepozorna, mała roślinka o ogromnej sile przetrwania. Ciekawie się rozsiewa. Człowiek lub zwierzęta ocierające się o dojrzałą torebkę nasienną sprawiają, że nasiona mogą wystrzelić na kilka metrów.
Niewielkie nasionka są lepkie, co daje im możliwość przyczepiania do zwierzęcych futer, ptasich piór, butów, skarpetek, samochodowych opon i podróżowania na duże odległości. Ma więc tendencję do owitego samo rozsiewania, pozostawiony bez kontroli w ogródkach staje się inwazyjny.
Bodziszek cuchnący
Bodziszek cuchnący jest rodzajem euroazjatyckiego geranium. Lokalnie zwany robertowym zielem, pychawcem, żurawim lub bocianim noskiem występuje pospolicie na terenie całego kraju. Drugi człon nazwy botanicznej pochodzi od św. Roberta, XI-wiecznego zielarza, opata i założyciela zakonu cystersów.
Spotykany w miejscach zacienionych, zaroślach, lasach, wąwozach, parkach, rumowiskach, przy płotach i torach kolejowych. Często w miejscach gdzie biegną linie energetyczne, ponoć ma zdolność pochłaniania szkodliwego promieniowania. A rosnąc na terenach zanieczyszczonych rozkłada w glebie metale ciężkie.
Bodziszek kwitnie całe lato, od kwietnia do października, wytwarza niewielkie, purpurowe kwiaty z białymi paskami. W miarę starzenia łodygi i liście czerwienieją. Jest rośliną miododajną, chętnie odwiedzaną przez pszczoły. Charakteryzuje go trochę jakby zatęchły lub „chemiczny” aromat, stąd nazwa cuchnący. Zapach odstrasza niektóre zwierzęta i owady, do potartej listkami skóry komary się nie zbliżą.
Dawniej bodziszek bardzo ceniono za działanie lecznicze i magiczne. Wykorzystywano w zielarstwie oraz rytuałach, zaklęciach, czarach. Surowcem zielarskim są części nadziemne zbierane w okresie kwitnienia i korzenie jesienią.
W tradycyjnym zielarstwie
W dawnej Europie używano w leczeniu przeróżnych dolegliwości. Stosowano na ból zęba, krwawienie z nosa, rany, siniaki, zastrzały, zapalenie spojówek, biegunki, czerwonki, dny moczanowej, nawet raka. Był znanym środkiem na zakaźną pryszczycę u bydła.
Według doktryny podpisów torebki nasienne wyglądem przypominają bocianie dzioby, stąd powszechnie stosowano w leczeniu krwawień poporodowych. Jako, że ziele w miarę wzrostu czerwieniej, wierzono że ma zdolność regenerowania krwi. Stosowano do hamowania krwawień i w leczeniu nerek. Nicholas Culpeper zalecał do płukania jamy ustnej przy bólu zębów i dziąseł i dla łagodzenia wrzodów żołądka.
Profil energetyczny
Smak: ostry, cierpki, gorzki stymulujący, słodkawy
Energetyka: chłodzi, wewnętrznie osusza, zewnętrznie nawilża
Tkanki: wątroba, nerki, śledziona
Działanie: Usuwa nadmiar gorącej wilgoci, stagnację, stymuluje ruch, hamuje nadmierną produkcję wydzielin, napina luźne tkanki
Bodziszek neutralizuje i usuwa toksyny. Działa moczopędnie, zmniejsza krwawienia, biegunki, produkcję śluzu. Aktywuje procesy oczyszczania wątroby, stymuluje ruch w tkankach objętych letargiem, napina je. Zmniejsza obrzęki, ropnie, czyraki. Poprawia stan skóry, śluzówek jelit, żołądka, narządów moczowo-płciowych. Wzmacnia śledzionę i radzenie sobie z wirusami, patogenami. Nie zaleca się w ostrych infekcjach, z objawami wilgotnego ciepła.
Co mówi współczesna nauka?
Bodziszek cuchnący, jak wszystkie pelargonie, zawiera geraniinę o działaniu przeciwbiegunkowym. Bogaty w olejki eteryczne, witaminy A,B,C, rutynę, flawonoidy, wapń, krzem, fosfor, żelazo.
Działanie: silnie antyoksydacyjne, przeciwwirusowe, przeciwzapalne, odtruwające, przeciwnowotworowe,[1], [2], tonizujące, ściągające, przeciwkrwotoczne, moczopędne, przeciwbiegunkowe, przeciwzakrzepowe, przeciwcukrzycowe. Regeneruje i chroni miąższ wątroby, reguluje poziom cukru.
Zastosowania:
- Owrzodzenia skóry, ropnie, czyraki, oparzenia, wysypki, opryszczka, grzybica,
- Zapalenie jamy ustnej, gardła, oczu, krwotoki z nosa i narządów wewnętrznych,
- Rozstrój żołądka, zapalenie błon śluzowych,
- Przewlekłe biegunki, infekcje jelitowe, bóle brzucha, jelita nadwrażliwe, hemoroidy
- Stany zapalne dróg moczowych i nerek, kamica moczowa
- Wrzody żołądka i dwunastnicy, nowotwory, rak żołądka, wewnętrzne obrzęki,
- Żółtaczka, niewydolność, marskość, stłuszczenie wątroby
- Zapalenie dróg rodnych, nadmierna laktacja, krwawienia poporodowe
- Przewlekłe zmęczenie, osłabiona odporność, depresja
Bodziszek przepisy
Bodziszek jest rośliną jadalną, świeże listki można jeść na surowo lub zaparzać w herbatkach. Moczenie stóp w wywarze pomaga usuwać toksyny, metale ciężkie i skutki promieniowania. Zielarze zalecają osobom poddanym wielokrotnie naświetlaniom, narażonym na promieniowanie podczerwone i mikrofalowe.
Nalewka z bodziszka cuchnącego
Podsuszone ziele lub korzenie zalewa się wódką w proporcji 1:5. Maceruje dwa tygodnie codziennie wstrząsając. Stosuje 5 ml rozcieńczonych w wodzie do 3 razy dziennie.
Napar
Łyżkę ziela zalewa się szklanką wrzątku. Zaparza 10 minut pod przykryciem i przecedza. Pije się 3-6 razy dziennie 1/2 szklanki przy biegunkach, nieżycie żołądka i jelit. Zewnętrznie stosuje do przemywania oczu, skóry i okolic intymnych.
Wywar z bodziszka
Wywar ma podobne zastosowania. Gotuje się kwadrans na wolnym ogniu. Przy nowotworach przewodu pokarmowego 4 łyżki świeżego ziela zalewa się szklanką wody. Gotuje 10 minut i parzy pod przykryciem pół godziny. Stosuje 3 szklanki dziennie podzielone na mniejsze porcje.
Dawna receptura z jajkiem
Łodyżki i listki zebrane wiosną drobno posiekać. Wymieszać ze świeżym żółtkiem wiejskiego jajka. Przyjmuje się rano na pusty żołądek starannie przeżuwając, pomaga w dolegliwościach przewodu pokarmowego, błon śluzowych, słabej odporności i bólach stawów, kości.
Smarowidło na choroby skórne
Kwitnące, naziemne części ziela rozciera się w moździerzu na miazgę. Miesza z oliwą z oliwek, tranem albo masłem shea. Stosuje na trądzik, wypryski, owrzodzenia, trudno gojące się rany.
Hemoroidy
Przygotować napar z ziela i ostudzić. Dodać 30 kropli nalewki z kasztanowca i ruszczyka kolczastego. Nasączony w mieszance wacik umieszcza na chorych tkankach, stosuje codziennie do zagojenia. Przechowywać w lodówce.
Dolegliwości gardła i jamy ustnej
Wymieszać w równych ilościach bodziszek cuchnący, szałwię i hyzop. Łyżkę mieszanki zaparza się 10 minut w 150 ml wody. Stosuje do płukania gardła i jamy ustnej 2-4 razy dziennie. Pomaga obrzęku gardła, stanach zapalnych, anginie, chorobach dziąseł, owrzodzeniach.
Zaburzenia pracy jelit
Wymieszać w równych częściach rumianek, bodziszek cuchnący, nasiona kopru włoskiego i mięty pieprzowej. Łyżkę mieszanki parzyć 10 minut w szklance wrzątku. Pije się gorący napar małymi łykami kilka razy dziennie. Stosuje przy rozstroju żołądka i jelit, biegunkach, nieżytach, jelicie wrażliwym.
Przeciwskazania: Należy uważać przy zażywaniu leków rozrzedzających krew.