Hibiskus usuwa gorącą, wilgotną stagnację – tradycyjne przepisy

Hibiskus używany do celów leczniczych to nie sam kwiat, a działki jego kielicha. Po opadnięciu płatków zostaje kielich w postaci mięsistych, czerwonych działek korony. Z nich pozyskuje się surowiec zielarski i przyrządza lecznicze herbatki.

W sprzedaży są również bogate w witaminy i sole mineralne kwiaty hibiskusa, doskonały dodatek smakowy do orzeźwiających napojów.

Hibiskusy – ketmia

Ketmia to wiecznie zielony krzew należący do rodziny ślazowatych – egzotyczny kuzyn  staropolskiej malwy.  Osiąga wysokość ponad 2,5 metra, ma mocne gałęzie i ciemnozielone, błyszczące liście.  Zakwita na jeden dzień, wydając piękne, grube mięsiste płatki zebrane w kielich przypominający puchar. Regionalnie zwane poślubnikiem, chińską różą, malwą sudańska lub złotem faraonów.

Wśród wielu gatunków, dwa mają zastosowania lecznicze: ketmia szczawiowa Hibiscus sabdariffa ewentualnie syryjska H.syriacus. Prawie bezzapachowe kwiaty mają wyraźny, kwaskowaty smak. W kuchni używa się jako dodatek do deserów, napojów, syropów, galaretek. Roślina nie wydaje owoców. Mięsiste, czerwone działki korony  stosuje się w celach leczniczych.

W tradycyjnym zielarstwie

W starych tekstach Ajurwedy hibiskus występuje pod nazwą japa. Od tysięcy lat stosuje się jako środek wzmacniający serce i  drogi oddechowe, na choroby „gorące” powiązane z zepsutą pitta dosha, dolegliwości metaboliczne, przy anemii, nerwowości i łysieniu.

Roślinę dobrze znali i wykorzystywali leczniczo mieszkańcy  Egiptu, Sudanu, Iranu, Meksyku, wysp karaibskich. Głównie dla przywracania równowagi płynów, poprawy krążenia, trawienia, zdrowia układu oddechowego, serca i wątroby.  W Afryce do dziś herbatki z hibiskusa stosuje się na gorączkę, zaparcia i poważniejsze choroby nowotworowe. Zmiażdżone liście na rany, półpaśca, dolegliwości skórne.

Profil energetyczny
Smak: kwaśny, lekko cierpki, słodkawy
Energetyka: chłodzi, nawilża
Tkanki: serce, płuca, nerki, wątroba
Działanie: chłodzi zewnętrzne i wewnętrzne upały, odżywia energetycznie śledzionę, usuwa toksyny, reguluje przepływ płynów ustrojowych

Kielichy kwiatu Hibiscus sabdariffa są czerwone, mięsiste i kwaśne, jak inne gatunki malw mają charakter nawilżający. Kwaśny smak chłodzi, łagodzi stany zapalne, nawilża suche tkanki, reguluje przepływ płynów, jeśli potrzeba usuwa ich nadmiar. Czerwony kolor oznacza mnogość antocyjanów, ma działanie przeciwutleniające, wzmacniające odporność, przeciwzapalne i stabilizujące naczynia krwionośne.

Hibiskus ma szczególną właściwość. Z jednej strony nawilża nadmiernie wysuszone tkanki. Z drugiej rozprasza zastój, drenuje i odprowadza poblokowane płyny, których efektem są obrzęki.  Wskazany przy stanach ” gorącej, wilgotnej stagnacji”, szczególnie w układzie sercowo naczyniowym.

Wspiera przy cukrzycy i insulinoporności. Niekontrolowany poziom cukru we krwi nasila stan zapalny w obrębie naczyń krwionośny i całego systemu sercowo-naczyniowego. Więc hibiskus jest tu naprawdę pomocny.  Według TCM:

• Łagodzi kaszel, świszczący oddech, oczyszcza z toksyn i nadmiaru flegmy.
• Ochładza, nawilża i tonizuje skórę, usuwa gorąco i napięcie z oczu,  rozluźnia splot słoneczny
• Oddziałuje na meridiany płuc i nerek. Wzmacnia energetycznie śledzionę.
• Zmniejsza namiar ciepła we krwi, uspakaja przegrzany żołądek i wątrobę, usuwa gorącą żółć z pęcherzyka żółciowego.
• Łagodzi przekrwienie naczyń limfatycznych, obkurcza nabrzmiałe tkanki i naczynia krwionośne.
• Stymuluje produkcję soków trawiennych, orzeźwia dodaje świeżości i energii.

Co mówi współczesna nauka?

Hibiskus jest bogaty w witaminę C i kwasy organiczne: hibiskusowy, jabłkowy, cytrynowy.  Zawiera sporo fosforu, żelaza, wapnia i związki o działaniu rewitalizującym. Enzym gossypina hamuje rozrost komórek czerniaka złośliwego.  [1] 

Działanie: przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, antyseptyczne,  przeciwskurczowe, przeciwmiażdżycowe, przeciwbakteryjne, przeczyszczające, moczopędne, odmładzające, rewitalizujące, przeciwnowotworowe.

• Hamuje alfa-amylazę trzustkową, biorącą udział w trawieniu węglowodanów, zapobiega skokom insuliny.
• Obniża obniża ciśnienie, wzmacnia naczynia krwionośne
• Eliminuje wodne rodniki, oczyszcza z toksyn, stymuluje układ immunologiczny.
• Chroni miąższ wątroby,  cholesterol LDL i HDL przed utlenieniem, reguluje lipidy.
• Przyspiesza spalanie tkanki tłuszczowej, wspomaga odchudzanie,
• Bogactwo polifenoli chroni przed nowotworami [2] 
• Hamuje rozwój niektórych drożdżaków, pierwotniaków i bakterii odpowiedzialnych za infekcje układu moczowego.
• Równoważy pracę hormonów.
• Zewnętrznie wspomaga porost włosów, łagodzi trądzik, wypryski, wysypki alergiczne wrzody, objawy półpaśca.

Przeciwskazania: Ciąża (wywołuje poronienia), za niskie ciśnienie krwi, terapie hormonalne (wpływa na estrogeny).

Zastosowania zielarskie i pielęgnacyjne

Herbatka z hibiskusa 

Łyżeczkę surowca zalać wrzątkiem i zaparzać możliwie długo. Nie zgorzknieje jak herbata, za to nabierze czerwonej barwy i kwaśnego, lekko cierpkiego smaku. Nie jest to ta sama cierpkość jaką dają garbniki.

Herbatkę dosłodzić miodem, podczas infekcji dorzucić goździk, kawałek imbiru.  Przy niedokrwistości, anemii, hibiskus łączy się z kminkiem lub kuminem rzymskim. W naturalny sposób pomaga zwiększyć poziom żelaza i uspokoić nadmiar ciepła (Pitta) we krwi.  Dla zrzucenia wagi pije się z kuminem do 3 szklanek dziennie. By uzyskać orzeźwiający napój, zalewa się zimną wodą i odstawia kilka godzin. Na koniec dosładza miodem i dodaje sok z cytryny.

Relaksująca herbatka 

Wymieszać w równych ilościach hibiskus, rumianek i lawendę. Łyżeczkę mieszanki zalać wrzątkiem, zaparzać kilka minut.  Można wzbogacić szczyptą cynamonu i dosłodzić miodem.  Stosuje się 1-2 razy na dobę: po południu i wieczorem. Relaksuje i wycisza system nerwowy, działa przeciwzapalnie, reguluje trawienie.

Łysienie, wypadanie włosów 

Hibiskus wspomaga porost włosów i zapobiega przedwczesnemu siwieniu. Redukuje nadmiar ciepła, stymuluje krążenie krwi w skórze głowy. Osoby z dominującą pitta,  zarywające noce mają tendencję do łysienia z powodu nadmiaru ciepła uwięzionego pod skórą głowy. Herbatki z hibiskusa równoważą dosha,  a olejek odżywia skórę głowy.

• W oleju kokosowym podgotować płatki hibiskusa i nasionka kozieradki. Odstawić do wystudzenia. Nazajutrz podgrzać i przefiltrować.  Olejek wmasowuje się w skórę głowy przed snem. Zapobiega wypadaniu, siwieniu, łagodzi swędzenie, pieczenie i problemy skórne głowy.
• Inna metoda: drobno zmielić liście i kwiaty, dusić w oleju kokosowym do odparowania wody. Przefiltrować i przelać do szklanego naczynia.

Pasta do włosów 

Według Ajurwedy cebulki włosów niszczy nadmiar „ciepła”, by poprawić ich stan stosuje się pastę. 8 kwiatów i liści hibiskusa wymieszać z wodą  na papkę i nakładać na łysiejące plamy.  Nakryć czepkiem i ręcznikiem i p potrzymać  3 godziny.

Stosuje się 2 razy w tygodniu. Wspomaga porost włosów, odżywia skórę i cebulki. Pastę można stosować na skórę, obrzęki, swędzenie, pieczenie i inne problemy. Przy trądziku można dodawać sproszkowany hibiskus do maseczek.

Płyn do mycia włosów

Zalać 10 płatków hibiskusa 2 szklankami wody i odstawić na noc. Rano odcisnąć płatki i nałożyć roztwór na włosy, zakryć czepkiem. Po 20 minut zrobić masaż głowy i spłukać ciepłą wodą.