Modrzew [Larix Mill] jest jednym z najpiękniejszych drzew iglastych. Wiosną zachwyca soczystą zielenią, latem z odcieniem niebieskim a jesienią żółcią, czerwienią i brązem. Jest ewenementem wśród iglaków – przed zimą zrzuca igły.
Dawniej modrzewie uważano, za drzewa młodości, urody, życia, trwałości i odnowy. Słowianie je sadzili wokół świętych miejsc. Z odpornego na wilgoć drzewa modrzewiowego budowano kościoły, kapliczki, dworki, mosty, statki i łodzie. Witki modrzewiowe wieszano nad drzwiami domostw, a umoczonymi w wodzie święconej kropiono bydło pierwszy raz wychodzące na pastwisko.
Modrzew w tradycyjny zielarstwie
W strefach klimatu chłodnego i umiarkowanego półkuli północnej występuje kilkanaście gatunków modrzewi. W każdym z tych obszarów lokalne kultury wykorzystywały leczniczo korę, gałązki i szyszki.
Tradycyjnie stosowano jako środek moczopędny, wykrztuśny, przeczyszczający, przeciwpasożytniczy. Zewnętrznie do gojenia ropnych ran, oparzeń, leczenia egzemy, łuszczycy i przewlekłych dolegliwości skórnych. Plemiona indiańskie Ameryki Północnej herbatkami z igieł lub kory leczyły bóle głowy i mięśni. Dymem ze spalanych gałązek okadzano i oczyszczano pomieszczenia.
Na Syberii tradycyjnie stosowano dla wzmocnienia odporności i zewnętrznie w problemach skórnych, odmrożeniach.
Energetycznie modrzew dodaje pewności siebie, usuwa niepokój, zwątpienie we własne możliwości. Spacer wśród modrzewi, przytulenie się do pnia, kąpiel w jego aromatycznym wywarze pozwala oderwać się od spraw przyziemnych. Dodaje energii, pobudza chęć do życia, ułatwia regenerację.
Modrzew właściwości lecznicze
W końcu lat 80-tych odkryto, że modrzew zawiera cenne substancje lecznicze. Przeprowadzono wiele badań w różnych ośrodkach badawczych na całym świecie.
Stwierdzono, że żywica modrzewiowa jest bogatym źródłem arabinogalaktanów [1]. To rodzaj rozpuszczalnego błonnika zbudowanego z silnie rozgałęzionych, nieskrobiowych polisacharydów o wysokiej masie cząsteczkowej.
Cząsteczki arabinogalaktanów są fermentowane w jelitach przez mikrobiom, umożliwiając bakteriom jelitowym odcinanie bocznych łańcuchów cukru i tworzenie krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA). SCFA są wykorzystywane jako źródło energii dla komórek nabłonkowych wyścielających dolny przewód pokarmowy i wątrobę. Badania przedkliniczne wykazały, że arabinogalaktany mogą być absorbowane przez błony komórkowe neuronów, chroniąc wrażliwą tkanki mózgowej.
- Przetwory zielarskie z modrzewia w sposób naturalny zwiększają kolonie bakterii beztlenowych Bifidobacteria i Lactobacillu.
- Regeneruje florę bakteryjną jelit, zmniejszają kolonie bakterii patogennych.
- Stymuluje aktywność komórek NK – naturalnych zabójców
- Wzmacniają pozostałe funkcje układu odpornościowego
- Wykazano, że może mogą hamować przerzuty komórek nowotworowych do wątroby.
Inną nie mniej istotną substancją, którą zawiera modrzew jest taksyfolina. Jak twierdził Linus Pauling, może ona przedłużyć życie o co najmniej 20 lat. Jest to obecnie najsilniejszy antyoksydant o właściwościach przeciwzapalnych. Na poziomie komórkowym działa ochronnie na naczynia krwionośne, przewód pokarmowy i wątrobę.
Modrzew modulatorem układu odpornościowego
Jakość naszej flory bakteryjnej odpowiada za trawienie, przyswajanie składników odżywczych i detoks. Bakterie jelitowe produkują niektóre witaminy, regulują pracę hormonów i odpowiadają za odporność. Przetwory z modrzewia poprawiają zdrowie jelit przez co wywierają ogromny wpływ na układ odpornościowy.
Nie tyle stymulują, co regulują działając jako czynnik adaptogenny. Wzmacniają osłabione funkcje i równoważą nadaktywność. W efekcie system odpornościowy zaczyna funkcjonować w sposób zrównoważony adekwatnie do zagrożeń.
- Ponadto modrzew ma działanie przeciwzapalne, antyseptyczne, przeciwwirusowe, moczopędne, hemostatyczne, przeciw-pasożytnicze
- Leczy zakażenia wywołane przez E.Coli i patogenne bakterie jelit i układu oddechowego [2]
- Zwiększa przepuszczalność naczyń krwionośnych
Modrzew przepisy lecznicze
Wszystkie gatunki modrzewi mają podobne właściwości. Najsilniejsze działanie wykazują: modrzew syberyjski i amerykański. Do celów leczniczych wykorzystywane są młode pędy, kora, igły, żywica i szyszki. Właściwości ujędrniające i przeciwzapalne wykorzystuje kosmetyka.
Młode pędy zbiera się pod koniec zimy i wczesną wiosną. Zielone miękkie szyszki w maju i czerwcu. Igły od kiedy zaczną się pojawiać. Korę można pozyskiwać cały rok.
Przetwory zielarskie z modrzewi pomagają:
- W dolegliwościach jelit i słabej pracy układu pokarmowego
- Obniżonej odporności [3]
- Nawracających infekcjach wirusowych i bakteryjnych górnych dróg oddechowych
- Chorobach laryngologicznych: gardła, krtani, zatok, uszu
- Przewlekłych dolegliwościach skóry, stanach zapalnych, ropniach.
Herbatka z młodych igieł, gałązek modrzewia oczyszcza krew, wzmacnia odporność i zapobiega nowotworom. Płukanie ust zapobiega krwawieniom dziąseł, zwalcza stany zapalne gardła i jamy ustnej. Z niezdrewniałych, zielonych albo czerwonych szyszek modrzewia warto zrobić nalewkę lub syrop.
Modrzew zalecany jest przy obniżonej odporności. Szczególnie przy nawracających infekcjach wirusowych i bakteryjnych dróg oddechowych. W chorobach laryngologicznych – gardła, krtani, zatok, uszu. Na rynku są dostępne wyciągi, olejki i preparaty z modrzewia w formie suplementów.
Nalewka z szyszek modrzewia
- Dwie garście młodych, miękkich szyszek oczyścić, przekroić na połówki.
- Zalać ½ litra wódki i 100 ml spirytusu.
- Odstawić w ciemne miejsce na 3 miesiące co parę dni wstrząsając.
- Nalewkę przecedzić, dodać kilka łyżek miodu.
- Odstawić na 2 tygodnie do przegryzienia.
Pije się po małym kieliszeczku wieczorem dla wzmocnienia. Nalewka zapobiega grypie, infekcjom wirusowym i bakteryjnym.
Syrop z szyszek modrzewia
- Młode, miękkie szyszki oczyścić, przekroić na połówki.
- Umieścić w słoju, zasypać cukrem w proporcji 1:1.
- Odstawić na 2 miesiące w słoneczne miejsce, co parę dni wstrząsnąć.
- Zlać syrop starannie odciskając.
Zażywa się profilaktycznie 1 łyżkę dziennie, leczniczo 2-3. Syrop modrzewiowy ma silniejsze właściwości niż z pędów sosny.
Do celów leczniczych stosuje się nalewkę z żywicy modrzewia i odwar z huby modrzewiowej. Prof. Jan Muszyński opisywał ludowe zastosowanie tego ostatniego przy nowotworach przewodu pokarmowego i wątroby.
Nalewka z żywicy modrzewia
100 g surowca zalewa się litrem 90% spirytusu. Odstawia w ciemne miejsce, codziennie wstrząsając, do rozpuszczenia żywicy. Po 6-8 tygodniach starannie filtruje. Stosuje łyżeczkę dziennie.
Kora modrzewia
Ususzoną, sproszkowaną, wewnętrzną korę wymieszaną na papkę z wodą, stosuje się do okładów na ropiejące rany, odmrożenia, oparzenia, ropnie.
Herbatka: Łyżeczkę surowca zalewa się szklanką wrzątku. Stosuje pół szklanki 3-4 razy dziennie.
Nalewka: 50 gram kory (opcjonalnie wymieszać w równych ilościach z rozdrobnionymi jagodami jałowca). Zalewa się 1/2 litra spirytusu, maceruje 2 tygodnie.
Bardzo ciekawy i przydatny artykuł, ale proszę wymienić zdjęcie szyszek – to nie są szyszki modrzewiowe tylko młode szyszki sosnowe.