Rokitnik dla zdrowia i urody. Jak zrobić domowy olej i inne przepisy

Rokitnik zwyczajny [Hippophae rhamnoides] jest odpornym na surowe warunki klimatyczne ciernistym krzewem.  Jego owoce mają piękny, pomarańczowy kolor. Małe, trudne do zebrania,  gdyż ostre kolce wyrastają bardzo blisko łodyg i trzeba je zrywać pojedynczo.

Najstarsze  zapiski o leczniczym działaniu rokitnika znajdują się w księgach zgromadzonych w klasztorach tybetańskich. W Europie pojawia się w I wieku p.n.e zaprowadzony z wojskami Aleksandra Wielkiego.

Bajeczna łacińska nazwa Hippophae nie odnosi się do hipopotama, ale koni.  Pochodzi ze zbitki greckich słów: hippos – koń, pháo – błyszczeć.  Wyczerpani walkami żołnierze zaobserwowali, że konie podskubując owoce z krzaków nabierają sił i masy, a ich sierść staje się błyszcząca.

Rokitnik  występuje na piaszczystych glebach przybrzeżnych i górskich terenów Eurazji. Lubi wyrastać na wydmach, gdzie pełni funkcje ochrony przed silnym, słonym wiatrem. Często spotykany w starych żwirowniach i odsłoniętych zboczach.

Rokitnik właściwości lecznicze

Owoce rokitnika mają zaskakująco wysoką zawartość lipidów, co tłumaczy dlaczego konie piękniały. Rokitnik jedną z najbardziej wartościowych roślin na świecie. W jego składzie wyodrębniono ponad 190 aktywnych biologicznie składników!

Zawiera 22 kwasy tłuszczowe, lipidy omega-3, omega-6, omega-7 i omega-9 i  18 aminokwasów. Silne antyoksydanty, fenole, mikroelementy, wszystkie  występujące w naturze witaminy, w tym rzadką w roślinach B 12.

Działanie: kardioprotekcyjne, przeciwmiażdżycowe, przeciwutleniające, przeciwnowotworowe, immunomodulujące, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, gojące, przeciwzapalne.

W liściach i owocach jest 3 razy witaminy A niż w marchwi, 10 razy więcej C niż w pomarańczach i czterokrotnie więcej E niż w pestkach słonecznika. Inaczej niż u większości roślin, rokitnik nie zawiera enzymu askorbinazy, dzięki czemu witamina C nie ulega tak łatwo degradacji.  Owoców warto szukać teraz, od września do grudnia jest ich największe stężenie.

Działanie energetyczne

W medycynie wschodniej rokitnik należy do kategorii ziół przekształcających flegmę i zatrzymujących kaszel. Jest bardzo odżywczy, rozgrzewa i nawilża. Oddziałuje na śledzionę, płuca, serce, żołądek, skórę, tkankę limfatyczną, krew.

Smak: kwaśny, gorzki, cierpki, po zamrożeniu słodkawy.

Usuwa nadmiar zimna, stagnację płynów, flegmę, kaszel.  Łagodzi podrażnione stanem zapalnym tkanki. Flegma jest objawem stagnacji płynów. Ma początek w śledzionie, która gromadzi wilgoć, następnie przemieszcza się do płuc i zagęszcza. Początkowo zimna flegma, w miarę postępu choroby zmienia się w patologiczną „gorącą”.

Rokitnik jako zioło o ciepłym charakterze leczy początkowe etapy stagnacji: zimną, mokrą flegmę z objawami  świszczącego oddechu oraz wymioty i nudności.  Smak cierpki, kwaśny w połączeniu z gorzkim pomaga w trawieniu, Hamuje nadmierną utratę płynów (pot, biegunka). Reguluje krążenie krwi i płynów ustrojowych, przywraca równowagę energetyczną.

• Wzmacnia system odpornościowy.
• Poprawia krążenie, pracę serca, obniża ciśnienie.
• Przyspiesza odbudowę komórek, opóźnia starzenie.
• Odżywia komórki, oczyszcza i stymuluje ich pracę.
• Wspomaga układ trawienny i przemianę materii
• Leczy infekcje, nieżyty, choroby żołądka, dwunastnicy, trzustki, wątroby, jelit,
• Usprawnia pracę mózgu i układu nerwowego
• Poprawia nastrój i działa przeciwdepresyjne
• Regeneruje, leczy i pielęgnuje skórę

Olejek z rokitnika dla skóry i wewnętrznie

Jest jednym z najbardziej cenionych naturalnych preparatów pielęgnacyjnych. Stosowany w kosmetykach przeciwstarzeniowych, kremach, szamponach, odżywkach do włosów, balsamach.

• Silnie wspiera regenerację skóry zniszczonej i wysuszonej. Likwiduje blizny i przebarwienia.
• Przyspiesza gojenie i naprawę trudnych do wyleczenia chorób skórnych np. trądzik różowaty.
• Odmładza, nawilża, uelastycznia skórę i poprawia jej strukturę

Olejek z rokitnika delikatnie obmywa, oczyszcza i wygładza skórę, krew i przewód pokarmowy, jak fale morskie piasek na plaży. Wewnętrznie stosuje się

• W chorobach wirusowych i bakteryjnych.
• Nieżytach, stanach zapalnych układu pokarmowego.
• Chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
• Stanach zapalnych narządów wewnętrznych, biegunkach.
• Zakrzepowym zapaleniu żył, wysokim poziomie trójglicerydów.
• Schorzeniach skórnych, wypadaniu włosów.
• Po kilka kropli można dodawać do szamponów, kremów, balsamów, maseczek – zwiększy ich skuteczność

Rokitnik  – domowe przepisy

Owoce rokitnika są jadalne. Można spożywać na surowo, świeże i suszone dodawać do herbatek. Zamiast łykać suplementy warto zrobić przetwory: dżemy, galaretki, konfitury, soki wina i nalewki.

Sok z rokitnika
1 kg owoców i 0,5 kg cukru
Owoce starannie myjemy w ciepłej wodzie i lekko rozgniatamy tłuczkiem do mięsa. Zalewamy litrem wrzątki i podgrzewamy 30 min na małym ogniu, nie dopuszczając do zagotowania. Wystudzony płyn odcedzamy przez sitko wyścielone gazą. Owoce zalewamy 2 szklankami wrzącej wody i powtarzamy procedurę. Obydwa płyny zlewamy do jednego garnka, dosypujemy cukier i mieszamy do rozpuszczenia. Rozlewamy sok do słoików, zakręcamy i pasteryzujemy w kąpieli wodnej kwadrans.
Sok pije się rozcieńczony w proporcji 1:4 z wodą lub dodaje do herbatek. Doskonale wzmacnia odporność, odżywia komórki oczyszcza.

Dżem z rokitnika

• Kilogram owoców
• Szklanka wody
• 80 dag cukru
• Goździki

Zebrane po przymrozkach owoce umieszczamy na noc w zamrażarce, by straciły cierpkość. Przebrane i umyte wsypujemy do płaskiego garnka, zalewamy wodą. Gotujemy z goździkami do miękkości ok 15-20 minut. Miksujemy lub przecieramy przez sito. Ponownie gotujemy i gorący przekładamy do wyparzonych słoików. Pasteryzujemy 10 minut. Rokitnik może być dodatkiem do dżemów z innych owoców.

Domowy olejek z rokitnika

Świeże owoce miażdżymy, odcedzamy sok i odstawiamy na dobę w chłodne miejsce. Na powierzchni soku utworzy się warstwa oleju, który trzeba zebrać do szklanego naczynia.  Zebrany olejek można stosować wewnętrznie po pół łyżeczki. Bez rozcieńczenia można smarować skórę wymagającą regeneracji.

Nalewka z rokitnika

• Po kilogramie owoców rokitnika i cukru
• 1,5 l alkoholu 70%

Umyte, odsączone owoce wsypujemy do słoja. Dodajemy cukier i alkohol. Szczelnie zakręcamy  i odstawiamy w ciepłe, ciemne miejsce na na 6–8 tygodni. Co kilka dni słojem należy wstrząsnąć.  Przecedzamy, przelewamy do butelek i odstawić w zimne miejsce na ok. 6 miesięcy.

Herbatka z liści rokitnika

Świeże listki od razu po zerwaniu należy odparować. Umieścić na żeliwnej patelni nad gorącym płomieniem. Mieszać odparowując dopóki są miękkie i lekko wilgotne. Proces powoduje zatrzymanie enzymów. Następnie  przekładamy do ogrzanych foremek do ciasta i suszymy.

Susząc trzeba często mieszać, kilkakrotnie podgrzewając i schładzając piekarnik do uzyskania suszu o 2% wilgotności. Przechowujemy w szczelnym naczyniu w lodówce. Robimy napar z łyżeczki suszu na szklankę wrzątku.

Suszone owoce rokitnika
Owoce suszymy rozłożone na tackach w chłodnym miejscu. Napar z owoców rokitnika: 1 łyżkę suszu parzymy 20 minut w szklance wrzątku pod przykryciem.  Wyśmienity smak ma herbatka rokitnikowa z pomarańczą i imbirem. Wzmacnia organizm, rozgrzewa, oczyszcza PRZEPIS