Skrzyp polny źródło krzemu – receptury oczyszczające i lecznicze

Skrzyp polny [Equisetum arvense] obok widłaków i paproci jest jedną z najstarszych roślin na świecie.

Przed milionami lat był potężnym drzewem, po czym pozostał mu choinkowy kształt. Wiadomo, że stanowił pożywienie ludów pierwotnych, archeolodzy odnaleźli ślady skrzypu w kurhanowych grobowcach.

W późniejszych wiekach był cenną rośliną leczniczą, dzięki właściwościom moczopędnym i hamującym krwawienie.  Nazwa botaniczna nawiązuje do wyglądu rośliny,  Equisetum wywodzi się od łacińskich słów Eguus i seta, oznaczających koński ogon.

Skrzyp polny

Polska nazwa pochodzi od dźwięku wydawanego przy pocieraniu łodygi. Nazwy ludowe to koński ogon, jodełka, jedlina polna, krzemiówka. Skrzyp polny lubi kwaśne gleby pól, łąk, rośnie na skarpach i nasypach kolejowych.

Wczesną wiosną z kłączy wyrastają brązowe kłosy zarodnikowe. Od czerwca pojawiają się zielone pędy o wysokości do 40 cm wyglądające jak małe jodełki. Puste wewnątrz łodygi są sztywne i kruche. Ze względu na dużą zawartość krzemionki przy zgniataniu, przydeptywaniu skrzypią.

Skrzyp polny zbiera się od czerwca do sierpnia. Suszy w cieniu w temperaturze do 40 °C, otrzymując cenny surowiec zielarski – herba equiseti.

W tradycyjnym zielarstwie

Historia wykorzystywania skrzypu do celów leczniczych sięga czasów greckich i rzymskich. Tradycyjnie stosowano do hamowania krwawień, leczenia wrzodów, gruźlicy, dolegliwości nerek i układu moczowego. Maria Treben pisała, że skrzyp „wymywa, rozpuszcza i pali wszystko co chore”.

Medycyna wschodnia wyciągi ze skrzypu stosuje do gojenia ran, w dolegliwościach układu moczowo-płciowego, chorobach nerek, prostaty, leczeniu otyłości, stanów zapalnych stawów, reumatyzmu, krwawiących dziąseł, wrzodów. Dla wzmocnienia tkanki łącznej, ścięgien, wiązadeł, chrząstek, kości, włosów i skóry.

Profil energetyczny
Smak: cierpki, lekko gorzki
Energetyka: Osusza, chłodzi
Tkanki: Jelito grube, płuca, pęcherz, nerki
Działanie: Usuwa wilgotne ciepło, zmniejsza stany zapalne, hamuje krwawienie, wzmacnia tkankę łączną

Wskazania do stosowania:
Niewyraźne widzenie, zaczerwienione oczy, zapalenie spojówek, migdałków, ból gardła, przeziębienie, przekrwienie płuc, kaszel z odpluwaniem krwi, obfite miesiączki, krwotoki, menopauza, wysypki skórne, egzema. Infekcje dróg moczowy, kamica nerkowa, dna moczanowa, cukrzyca.

W Chinach skrzyp jest tradycyjnie wykorzystywany w schorzeniach oczu, stąd nazwa potoczna „ogniste oczy”. Tradycyjną recepturą do okładów na oczy i tonizowania skóry jest wywar z miodem. Kilka gałązek zebranych przed kwitnieniem sieka się, zalewa 2 litrami wody, dodaje łyżkę miodu i gotuje na wolnym ogniu 20 minut.

W medycynie współczesnej

Skrzyp polny zawiera rekordową ilości krzemionki. W zależności od siedliska od 6 do 10%  związków krzemu, z czego ok 20% w postaci krzemionki. Gdy brakuje nam tego pierwiastka organizm nie ma możliwości regeneracji. Krzem odpowiada za komunikację między mózgiem a komórkami.

Oprócz krzemionki skrzyp jest bogaty w dużą ilość minerałów,  które wspierają działanie wzmacniające kości i tkankę łączną. Ponadto skrzyp zawiera sole mineralne, flawonoidy, witaminę C kwasy organiczne, garbniki, fitosterole i związki żywicowe.

Stosowanie skrzypu jako naturalnego źródła krzemionki zwiększa wchłanianie wielu minerałów. Działanie: moczopędne, ściągające, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, łagodzące, przeciwnowotworowe

• Skrzyp polny ma zdolność odtruwania, oczyszczania organizmu ze szkodliwych toksyn
• Zwiększa ilość wydalanego moczu i szkodliwych produktów przemiany materii
• Wiąże i usuwa związki aluminium, pobudza wytwarzanie kolagenu [1] 
• Uszczelnia naczynia krwionośne, zmniejsza obrzęki
• Hamuje krwawienia, krwotoki
• Reguluje przemianę materii
• Działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, ściągająco
• Uzupełnia sole mineralne i krzemionkę

Skrzyp polny zastosowania

Zewnętrznie wyciągu ze skrzypu stosuje się w formie okładów, wcierek i kąpieli. Wewnętrznie w postaci herbatek i wody krzemionkowej.

• Wcierki i kąpiele wzmacniają włosy, paznokcie, pomagają leczyć choroby skóry. Zielarze zalecają kąpiele i herbatki przy osteoporozie, cukrzycy, łuszczycy, kamieniach nerkowych i chorobach układu oddechowego.
• Okłady z parowanego skrzypu pomagają w chorobach układu limfatycznego i nowotworach.
• Herbatki ze skrzypu oczyszczają organizm, wzmacniają naczynia krwionośne, tkankę łączną.
• Poprawiają stan włosów, paznokci skóry, uzupełniają sole mineralne, w tym krzem.

Herbatka ze skrzypu polnego
Dwie łyżki skrzypu zalewamy 2 szklankami ciepłej wody. Wolno gotujemy kwadrans pod przykryciem. Wypija się w trzech porcjach.

Okazjonalnie można pić dla oczyszczenia organizmu i uzupełnienia minerałów. Herbatka wzmocni naczynia krwionośne, oczyści nerki i poprawi urodę.  Większość z nas ma niedobory krzemu z powodu wyjałowienia gleb i używania wody kranowej. Niedobór krzemu [2] zaburza wchłanianie 70 innych pierwiastków. Wywar ze skrzypu lub woda krzemionkowa wiąże i usuwa z moczem toksyczne związki aluminium [3].

Detoks oczyszczający z metali ciężkich z ananasem i skrzypem PRZEPIS

Skrzyp polny przepisy lecznicze

Wywar na rozpuszczenie kamieni nerkowych
Kilogram wyszorowanych ziemniaków z upraw ekologicznych zalać 2 litrami wody. Dodać 2 czubate łyżki skrzypu i gotować do miękkości.
W ciągu dnia pić 2 szklanki wywaru. Zamiast całych ziemniaków do wywaru można zużyć same obierki. Kuracja trwa 2-3 miesiące. [dr. Jadwiga Górnicka].

Na dolegliwości układu moczowego
Wymieszać w równych częściach liście pokrzywy i skrzyp polny. Łyżkę ziół zalać szklanką wrzątku. Odstawić pod przykryciem na 5 minut. Pije się raz dziennie w problemach z prostatą, skąpomoczem, przy infekcjach układu moczowego.

Przeziębione nerki 
Wymieszać po 100 g skrzypu polnego, dziurawca i liści brzozy. 2 łyżki mieszanki zalać 2 szklankami wody, gotować na małym ogniu 5 minut.
Wypija się w 3 porcjach po posiłkach.

Kaszel palacza
2 łyżki suszonego skrzypu gotować pod przykryciem na małym ogniu w ½ litra wody pół godziny. Pod koniec dosypać łyżkę korzenia ślazu, gotować jeszcze kilka minut. Odstawić do naciągnięcia i przecedzić do termosu. Pije się niewielkie porcje cały dzień. Po 2-3 tygodniach kuracji kaszel powinien ustąpić. Wywar oczyszcza płuca z substancji smolistych i toksyn środowiskowych.

Na choroby wątroby i dróg żółciowych 
Wymieszać w równej ilości liście czarnej porzeczki, kłącze perzu, ziele skrzypu, owoc jałowca, korzeń wilżyny. Łyżkę mieszanki zalać szklanką wrzątku, parzyć pod przykryciem 15-20 minut. Stosuje się w schorzeniach wątroby, pęcherzyka żółciowego, zaburzeniach metabolicznych, zaparciach, obrzękach. [Henryk Różański]

Woda krzemionkowa

Uzupełnia niedobory krzemu, przepis Ojca Grande z Zakonu Bonifratrów TUTAJ

Skrzyp polny zastosowanie zewnętrzne

Nasiadówka na chory pęcherz 
Po 50 g skrzypu, rumianku, mącznicy i fiołka trójbarwnego zalać litrem wrzątku. Parzyć pod przykryciem na 5 minut. Zagotować, podgrzewać 2 minuty na wolnym ogniu i robić nasiadówki.

Kąpiel na bóle pleców
100 g ziela skrzypu zalać 5 litrami wody. Odstawić na 24 godziny. Następnego dnia podgrzać do wrzenia i wlać do wanny z ciepłą wodą.
Woda powinna sięgać powyżej linii nerek. Czas kąpieli 20 minut. Po zakończeniu nie wycierać się, włożyć piżamę,  płaszcz kąpielowy i godzinę odpocząć w łóżku. W wielu przypadkach efekt leczniczy występuje już po pierwszej kąpieli.

Okłady z parowanego skrzypu 
Na sitko nasypać 4 łyżki skrzypu, umieścić nad parującą wodą na 8 minut. Sitko nie powinno być zanurzone w wodzie, zioła powinny zwilgotnieć nad parą. Ciepły i wilgotny skrzyp umieścić na płóciennej ściereczce lub gazie, przykładać na chore miejsca. Zawinąć ręcznikiem by nie tracić ciepła.

Okłady parowe stosuje się przy powiększonych węzłach chłonnych. Pomocniczo na mięśniaki macicy,  guzy tarczycy, wątroby, żołądka, rak piersi, jądra, skóry.

Skrzyp dla urody

Na wzmocnienie włosów
Wsypać do słoika po łyżce stołowej ziela skrzypu, korzenia łopianu, szyszek chmielu i liści pokrzywy. Zalać ½ litra spirytusu. Szczelnie zakręcone odstawić na 2 tygodnie w ciemne miejsce. Przecedzić przez gazę, przelać do butelki z ciemnego szkła. Po umyciu, wcierać w wilgotne włosy i skórę głowy. Stosuje się co drugi dzień 2-3 tygodnie.

Ostrogi piętowe
2 łyżki stołowe skrzypu zalać 2 szklankami wrzątku. Odstawić pod przykryciem na 5 minut. Przelać do miednicy z niewielką ilością ciepłej wody.  Raz lub dwa razy dziennie moczy się stopy. Kuracja kilkutygodniowa.

Pękające naczynka, pajączki 
2 czubate łyżki skrzypu zalać 2 szklankami wody. Gotować na małym ogniu 20 minut. Uzupełnić wodą i pić 2 szklanki naparu dziennie.  Stosuje się 2-4 miesiące w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Dodatkowo zażywa się  homeopatyczny Silicea, 2 granulki dwa razy dziennie.

Środki ostrożności

• Skrzyp może podrażniać przewód pokarmowy
• Kuracji ze skrzypem nie stosuje się powyżej 6 tygodni
• Przeciwskazania: ciąża, karmienie piersią, choroby serca, niewydolność nerek
• Należy uważać by nie pomylić skrzypu polnego, z toksycznym błotnym [equisetum palustre]. Ten ostatni jest bardziej bujny, soczyście zielony, miękki i nie skrzypi.