Zimozielone iglaki w tradycyjnym zielarstwie

Iglaki mają w sobie magię i moc.

Opierają się cyklicznym zmianom pogodny, stąd w kulturach na całym świecie stały się symbolem nieśmiertelności. Większość roślin zimą obumiera, powraca do korzeni albo zrzuca liście. Pomimo chłodu, dosłownej i symbolicznej ciemności iglaki zachwycają żywą zielenią. Reprezentują ogromne siły życiowe, moc i wytrwałość.

W okresie zimowego przesilenia znoszono do domów zielone gałązkami i drzewka, symbolizujące nadzieję i odrodzenie. Na całym świecie zimozielone iglaki ceniono za podnoszącą na duchu symbolikę i bogate lecznicze działanie.

Lecznicze iglaki

Drzewa i krzewy iglaste rosną na całym świecie. Najpopularniejsze w Europie to sosny, świerki, jodły, jałowce, cisy, cyprysy, żywotniki. Modrzewie są wyjątkiem, na zimę zrzucają igły. Wiele z nich ma podobne lecznicze działanie, aczkolwiek różnią się konkretnymi wskazaniami.

Główna ich moc działania kryje się w pachnącym żywicą i olejkami eterycznymi aromacie, tak potrzebnym w okresie zimowym. Spacer wśród iglaków lub kąpiel w wywarze z gałązek pozytywnie oddziałuje na ciało, umysł i ducha. Poprawi nastrój, energetyzuje, pobudza krążenie, energetyzuje i leczy. Odczuwanie przyjemnego zapachu natychmiast zakotwicza nas w chwili obecnej.

Profil energetyczny

W tradycyjnym zielarstwie energetyka i smak są fundamentalną zasadą dopasowywania ziół. Generalnie iglaki rozgrzewają, stymulują i osuszają tkanki. Według Ajurwedy redukują vata i kapha, mogą nasilać pitta.

Wzorce nierównowagi: wskazane w stanach zimnej, wilgotnej stagnacji, osłabieniu, depresji. Zimno jest pewnego rodzaju letargiem, zablokowaniem, gdzie wszystko zwalnia z powodu niedoboru siły życiowej. Ta niedoczynność skutkuje brakiem odpowiedzi na normalną stymulację. Brakuje wystarczającej odpowiedzi immunologicznej na alergeny, bakterie, wirusy, drobnoustroje.

Aromatyczne iglaki równoważą ten stan. Rozgrzewają tkanki, stymulują krążenie i pracę narządów. Rozpraszają zimną wilgoć, flegmę, zastygłe, zgęstniałe płyny na skutek słabego krążenia.

Smak i działanie

Orzeźwiający aromat iglaków pochodzi głównie z olejków lotnych, które stanowią ochronę drzew przed szkodnikami i chorobami. Bogate w terpeny nadają im mocno aromatyczny smak, są postrachem bakterii, grzybów i wirusów.

Młode wierzchołki i pędy z dużą zawartością witaminy C i przeciwutleniaczy mają kwaśny posmak. Żywice chronią uszkodzone drzewa przed inwazją grzybów i drobnoustrojów, jak opatrunek na ranę. Wzmacniają żywioł ognia, dodają ostrości, pikantności.

Działanie: przeciwzapalne, antyseptyczne, antybakteryjne, wiatropędne, wykrztuśne, pobudzające, stymulujące krążenie, wzmacniające.

Sam spacer wśród drzew iglastych działa leczniczo na układ oddechowy, odpornościowy i nerwowy. Stymuluje odporność, odpręża, relaksuje.

Powinowactwo tkankowe

Głównym powinowactwem jest układ oddechowy, obejmujący zatoki, gardło, oskrzela i płuca. Aromatyczne olejki zmniejszają przekrwienie, rozrzedzają śluz, pomaga wydalić mokrą flegmę ułatwiając odksztuszanie. Rozluźniają mięśnie tchawicy i oskrzela, rozgrzewają je stymulując w tych partiach krążenie. Otwierają płuca, ułatwiają głębsze oddychanie i łagodzą kaszel. Niektóre działają głębiej. Jałowiec stymuluje nerki i drogi moczowe. Cyprys obszar miednicy i układ rozrodczy.

Wszystkie iglaki działają stymulująco na układ oddechowy, krążenia, trawienny, odpornościowy i system nerwowy. Można je stosować w postaci herbatek, nalewek, syropów, inhalacji, kąpieli.

Pijąc miksturę lub biorąc kąpiel wdychamy lecznicze związki głęboko do płuc. Tam rozpraszają one zimny, wilgotny i zastały śluz. Nie mają typowego działania przeciwbólowego, ale mogą go łagodzić w inny sposób.

Iglaki stymulując ruch od środka do zewnątrz, osuszając wilgoć. Pobudzają miejscowo krążenie kierując krew ku powierzani skóry i błon śluzowych, otwierając naczynia włosowate. Dzięki temu pomagają odprowadzać produkty przemiany materii, które się kumulują w środowisku zimnej, wilgotnej stagnacji. Z biegiem czasu wyzwalają reakcję zapalną, co prowadzi do bólu stawów i układu mięśniowo-szkieletowego. Kuracje iglakami pomogą je rozproszyć i oczyścić, co zmniejszy stan zapalny i ból.

Te same mechanizmy wyzwalają efekt wiatropędny, poprawiający trawienie. Wreszcie iglaki stymulują odporność i chronią przed infekcjami.

Zastosowania

Do użytku wewnętrznego najlepsze są nalewki ze świeżo pozyskanego surowca. Terpeny słabo się rozpuszczają w wodzie, ale herbatki i syropy również są korzystne. Przepisy na lekarstwa z sosnowych igiełek tutaj.

Zimowa nalewka z iglaków 

• Prawie pełna szklanka posiekanych, świeżo zebranych zielonych igieł dowolnych drzew: sosny, świerku, jodły, cedru,
• Półtorej szklanki wódki lub brandy
• 2 owoce jałowca
• Szklanka cukru
• ½ szklanki wody

Oczyszczone, posiekane igiełki skropić spirytusem. Z cukru z wodą zagotować syrop. Ziołowe składniki w słoiku syropem, dolać alkohol. Wymieszać i odstawić w temperaturze pokojowej na dwa tygodnie. Po przecedzeniu przelać do butelki, można dosłodzić miodem. Stosuje się łyżeczkę do rozgrzewających, stymulujących, poprawiających krążenie herbatek.

Gałązki iglaków stosuje się zewnętrznie na różne sposoby. Najpopularniejsze są inhalacje i kąpiele. Finowie w saunach stosują do gałązki iglaków do chłostania, które pobudza krążenie obwodowe. Popularne są domowe kociołki inhalacyjne. Wystarczy napełnić garnek gałązkami iglaków i podgrzewać na ogniu. Pomieszczenie napełni się aromatem, powietrze nawilży, a olejki lotne zapobiegną chorobom układu oddechowego.