Uzdrawiająca moc brzozy. Przepisy Michała Tombaka

 

Jeśli w przyrodzie jest choroba, to w przyrodzie trzeba szukać na nią lekarstwa
Hipokrates

Żyjemy w otoczeniu najróżniejszych energii.
Energiami „przesycone” jest wszystko – dom, w którym mieszamy, miejsce naszej pracy, ulice, po których chodzimy i rzeczy, których używamy.
Nasz świat ma charakter energetyczny i dlatego nie ma w nim ani jednego „pustego”, niewypełnionego energiami miejsca.
Energie te są żywe. Poruszają się, wibrują, przenikają jedna do drugiej…
Energetyczne wpływy człowiek odczuwa całym ciałem – skórą, mięśniami, zakończeniami nerwowymi.
Niestety nasz układ energetyczny i nerwowy najbardziej niszczą permanentny stres i napięcie nerwowe.
Istnieje wiele sposobów na „rozładowanie” stresu, jedne mniej, a inne bardziej skomplikowane.
Pod względem „rozładowania napięcia” wyjątkowo skuteczna jest moc drzew, a w szczególności brzozy.

Nie przypadkiem syberyjscy znachorzy nazywali brzozę drzewem naznaczonym Bogiem, wykazywała ona wyjątkowo mocne właściwości lecznicze.
Mówi się, że jest to jedyne drzewo, w które nigdy nie uderza piorun.

Od czasów starożytnych brzoza uważana jest za symbol Matki Ziemi, drzewo mądrości i wieczności, która potrafi wyleczyć nie tylko nasze ciało, a również i duszę.
W dawnych czasach, aby poprawić stan swojego zdrowia ludzie korzystali z uzdrawiającej mocy drzew.
Możemy robić to również dzisiaj szczególnie, że w wyniku postępu cywilizacyjnego oddalamy się od natury, rozrywając więzi z przyrodą, które od milionów lat nas z nią ściśle łączą.

Z uzdrawiającej mocy brzozy możemy korzystać w sposób prosty:

Należy stanąć tyłem do drzewa, dotknąć je głową i całym ciałem, objąć rękoma.
Zamknąć oczy i spróbować o niczym nie myśleć.
Po kilku minutach poczujecie, jak „życiodajna” energia przenika do Waszego organizmu.
W takiej pozycji należy przebywać od 3 do 5 minut.
Następnie należy stanąć przodem do drzewa, lekko dotknąć pnia policzkiem i „przylgnąć” do niego, obejmując rękoma również od 3 do 5 minut.
Tym razem poczujcie, jak drzewo wyciąga z Was „ciężar psychiczny”.

Uzdrawiająca moc brzozy

Brzoza to jedno z najpiękniejszych polskich drzew i każda jego część niesie człowiekowi zdrowie.
Liście, pączki, kora, sok, a nawet rosnąca na niej huba, od dawna słyną ze swoich właściwości leczniczych

Brzoza to jedyne drzewo, które ma białą korę.
Zawdzięcza ją zawartości betuliny. Betulina jest znana, jako substancja przeciwzapalna, antyoksydacyjna, antywirusowa, żółciopędna, podwyższa odporność organizmu.
Łagodzi napięcie psychiczne, chroni komórki wątroby przed uszkodzeniem toksynami, działa przeciwalergicznie. Właściwości lecznicze betuliny dają naukowcom nadzieję na wykorzystanie jej do otrzymania wielu nowych preparatów leczniczych.

Liście brzozy
W składzie liści znajdują się: flawonoidy, substancje garbnikowe, saponiny, kumaryny, karoteny, kwasy organiczne m.in kwas askorbinowy, olejki eteryczne, sole mineralne takie jak: związki potasu, wapnia, żelaza, manganu, cynku i magnezu.
W liściach jest również się srebro, dzięki czemu np. kiedy znajdujemy się w brzozowym zagajniku, wyjątkowo łatwo jest nam oddychać.

Napar z liści brzozy
Napar z młodych liści brzozy ma działanie: moczopędne, bakterio i grzybobójcze, napotne, przeciwzapalne skuteczne m.in w reumatoidalnym zapaleniu stawów.
Może być stosowany do miękkiego oczyszczania układu moczowego.
Napar z liści brzozy oczyszcza organizm z toksyn m.in. metali ciężkich.
Liście brzozy mają wysoką zawartość naturalnej witaminy C i PP. Szczególne właściwości lecznicze wykazują młode listki, pokryte substancją żywiczną
Należy je pozyskiwać od końca kwietnia do końca maja, ponieważ w tym okresie są najbardziej wartościowe.
Najlepiej zbierać liście w lesie lub w znacznym oddaleniu od jeżdżących samochodów.

Przygotowanie naparu z liści brzozy:
2 garści młodych listków brzozy umyć pod bieżącą, zimną wodą. Wsypać do termosu. Zalać 0,5-0,7L wrzątku i pozostawić na noc.
Wypić w ciągu dnia, nie więcej niż ½ szklanki jednorazowo.
Napar ma gorzki smak, więc można posłodzić niewielką ilością miodu. Przypominam, aby temperatura naparu przy dodawaniu miodu nie przekraczała 45 stopni.

Przy zapaleniu gruczołu krokowego, przeroście prostaty należy przygotować następujący napar z liści brzozy:

1 garść młodych liści brzozy umyć pod bieżącą zimną wodą, wsypać do termosu i zalać 0,5L wrzątku, dodać szczyptę sody oczyszczonej i odstawić na 2 godziny.
Pić po ¾ szklanki 3 – 5 razy w ciągu dnia na pół godziny przed posiłkiem lub pół godziny po posiłku.

Pączki brzozy

Mają właściwości moczopędne, żółciopędne, wykrztuśne, dlatego stosowane są przy bronchicie, chorobach dróg moczowych, a także przy bolesnych miesiączkach, wrzodach żołądka, zapaleniu pęcherza moczowego cukrzycy.
Mają również właściwości przeciwpasożytnicze.

Uwaga!
Naparu z pączków brzozy nie należy spożywać przy chronicznej chorobie nerek, kamieniach w woreczku żółciowym i w czasie ciąży.

W skład pączków brzozy wchodzą: kwasy organiczne, wapń, potas, magnez, żelazo, witamina PP, witamina C.

Pączki brzozy należy zbierać wiosną, pod koniec kwietnia, dopóki nie są jeszcze „odkryte”, w czasie kiedy zaczyna się tłoczenie soków w górę pnia, do gałęzi.
Pączki suszymy na powietrzu lub w suszarkach przy temp 25-30 stopni i po wysuszeniu przechowujemy w szklanych słoikach lub papierowych torebkach. Suszone pączki brzozy można również nabyć w aptece zielarskiej.

Przepisy:

10g suszonych pączków brzozy zmielić np. w młynku do kawy, zalać szklanką wrzątku i gotować na małym ogniu 12-15 minut. Odcedzić i otrzymany roztwór uzupełnić przegotowaną, ciepłą wodą do zawartości 200ml. Przechowywać w lodówce. Pić po 1 stołowej łyżce 3 razy dziennie na 20 minut przed posiłkiem.

Dwie stołowe łyżki świeżych pączków brzozy umyć pod zimną, bieżącą wodą. Wsypać do termosu i zalać dwoma szklankami wrzątku. Odstawić na 6-8 godzin. Pić w ciągu dnia. Nie więcej niż po ½ szklanki jednorazowo.

Pączki brzozy na spirytusie
Pączki brzozy ( świeże lub suszone) zalać spirytusem, w proporcji: na 1 część pączków, 5 części spirytusu.
Odstawić na 10 dni w ciepłym, ciemnym miejscu.
Spożywać po jednej łyżeczce 3 razy dziennie na 20 minut przed posiłkiem.
Wskazane przy następujących dolegliwościach: gruźlica, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, bólach głowy i migrenie, miażdżycy naczyń krwionośnych, reumatyzmie, artretyzmie i innych chorobach narządu ruchu.
Nalewkę można również stosować zewnętrznie przy grypie i przeziębieniu – wtedy należy natrzeć ciało chorego, spowoduje to obfite pocenie, obniżenie gorączki i złagodzi ból mięśni.

Huba – brzozowy czyr

Na pniach brzozy rośnie czarna huba nazywana brzozowym czyrem.
Jest to pasożyt drzewa, który wysysa z niego życiodajne substancje.
Tak jak pisałem wcześniej, brzoza jest niezwykle bogata w składniki takie jak: saponiny, garbniki, sole mineralne, olejki eteryczne, kwasy organiczne, związki terpenowe w tym: inotodiol i lanosterol.
Rosnąca na pniu brzozy huba wchłania je, a dodatkowo wytwarza jeszcze własne substancje lecznicze.
Od czasów starożytnych wykorzystywano brzozowy czyr do leczenia chorób układu pokarmowego (żołądka, wątroby, dróg żółciowych).
Czyr z brzozy dzięki zawartości inotodiolu i lanosterolu może mieć działanie przeciwnowotworowe.
We wczesnym stadium raka stosowanie huby hamuje rozrost guzów nowotworowych, jednak warto wiedzieć, że kuracja z huby może być stosowana, jako terapia wspomagająca, po konsultacji z lekarzem prowadzącym.
Huba wykazuje właściwości przeciwzapalne, antywirusowe i przeciwgorączkowe. Wzmacnia również pracę układu immunologicznego.

W medycynie ludowej już dawno stosowano hubę przy chorobach nowotworowych. Zauważono bowiem, że w tych miejscowościach, gdzie zamiast herbaty pito napar z huby, choroby nowotworowe były spotykane bardzo rzadko.

Jeden z przepisów na zastosowanie huby, przy terapii wspomagającej leczenie chorób nowotworowych:

Wysuszony grzyb (można kupić w sklepach zielarskich), zetrzeć na tarce lub zmielić (100 g), zalać przegotowaną wodą 500 ml (nie więcej niż o temp 50 stopni C) i odstawić na 48 godzin.
Następnie odcedzić i pić po ¾ szklanki 3 razy dziennie, pół godziny przed posiłkiem.
Tak przygotowany wyciąg spożywać, co drugi dzień przez miesiąc.

Uwaga!
W trakcie kuracji wyciągu z huby nie należy jeść cukru, dżemów, słodyczy, lodów oraz syntetycznych witamin A, E, K, D, witamin grupy B, również tłustych gatunków mięsa, wyrobów wędzonych, potraw pikantnych.
Należy jeść produkty mleczno-kwaśne: maślankę, kefir, zsiadłe mleko. Ryby, najlepiej mrożone, mięso z indyka i kurczaka, różne gatunki kasz.
Warzywa takie jak: czosnek, cebula szczypiorek, marchew, burak, zielony groszek, kapustę świeżą i kiszoną, brokuły, kalafior.

Kolejny przepis godny polecenia:
Jest to kąpiel wzmacniająca układ nerwowy, przydatna przy chorobach skóry takich jak łuszczyca, może być również stosowana w profilaktyce choroby nowotworowej (po konsultacji z lekarzem prowadzącym)

Składniki:
3 garści liści z brzozy
2 torebki herbaty z rumianku
1/2 szklanki proszku z huby brzozowej
Przygotowanie: ·
Do garnka wlać litr wrzątku, wrzucić do niego 2 torebki rumianku, nakryć pokrywką i odczekać 10 minut. Następnie dodać do tego 2 garści umytych liści brzozy, przykryć pokrywką i znów odczekać 10 minut.
Później wsypać ½ szklanki sproszkowanego brzozowego czyru, przykryć i odstawić jeszcze na kolejne 20 minut.
A potem odcedzić i wlać do wanny.
Temperatura kąpieli: 37-42 stopnie. Długość kąpieli: 15-20 minut

Artykuł opublikowano za zgodą autora – profesora Michał Tombaka – rosyjskiego biologa i chemika, autora bestsellerowych książek o tematyce zdrowotnej i uznany autorytet w dziedzinie medycyny naturalnej.