Żywica sosnowa – domowe maści i mazidła nie jednego uratowały

Żywica sosnowa jest jednym z najskuteczniejszych leków natury. Od wielu stuleci ludzie mieszkający w bliskim sąsiedztwie lasów iglastych wytwarzali żywiczne maści, nalewki, smarowidła, które niejednemu uratowały życie.

Żywica sosnowa jest naturalnym lekarstwem, które w toku ewolucji drzewa nauczyły się wytwarzać. Po uszkodzeniu kory zaczynają je wydzielać i niczym magicznym plastrem opatrują swoje rany.

Gdyby nie zniszczenia od wiatru i innych zdarzeń, prawdopodobnie człowiek nie poznał tych cudownych właściwości.

Żywica sosnowa

Nazwa wskazuje, że żywica ożywia, leczy.  W pniach i gałęziach roślin iglastych znajdują się kanały żywiczne, w których krąży półprzezroczysta, lepka ciecz niczym krew w ludzkim ciele. Na skutek uszkodzenia kanału zaczyna wyciekać, tracić wilgoć i twardnieć.  Po wpływem działania powietrza stopniowo traci część lotnych węglowodorów. Zmienia się w jasnożółtą, białawą masę. W ten sposób drzewo dezynfekuje rany i tworzy barierę ochronną dla bakterii, grzybów i inwazji owadów.

Żywica roztacza piękny aromat lasu, a raczej las pachnie żywicą. Tworzy mieszaninę węglowodorów, kwasów żywicznych i kalafonii. W jej składzie są aromatyczne terpeny: monoterpeny, seskwiterpeny, diterpeny, kwasy żywiczne, tłuszczowe, estry retinolu. Plus witaminy A, C, D, E, K i związki mineralne. Dzięki monoterpenom  α-pinen żywica sosnowa wydziela charakterystyczny, rozpoznawalny zapach.

Bukiet złożonych związków stopionych w bursztynowe krople, niesie ze sobą życiodajną siłę znaną już w starożytności. Z pokolenia na pokolenie przekazywano wiedzę jak zbierać żywice i wykorzystywać jej właściwości. Stosowano do okadzania domostwo i wyrabiania lekarstw na liczne dolegliwości. Od leczenia oparzeń, ran po łagodzenie bólów i stanów zapalnych.

Maść z żywicy sosnowej

Każda wioska miała swoje sekretne receptury, jak mając pod ręką kawałek żywicy, można złagodzić kaszel, ból zęba lub wyleczyć rany. Mieszano żywicę z propolisem, dziurawcem i pachnącymi ziołami. Podstawowe składniki były zawsze te same – żywica sosnowa, wosk pszczeli i tłuszcz. Wykorzystywano wytopione sadło wieprzowe, smalec gęsi, olej rokitnikowy, lniany.  Sprawdzi się inne tłuszcze: oliwa z oliwek, olej kokosowy, migdałowy.

Do wyrobu podstawowej maści potrzeba:

• 3/4 szklanki tłuszczu
• 60 g żywicy sosnowej
• 15-25 wosku pszczelego

W wersji wzbogaconej: łyżka zmiażdżonych jagód jałowca, goździków, igiełek sosny, świerku, rozmarynu, dziurawca.

Rozkruszoną żywicę sosnową i tłuszcz umieścić w kąpieli wodnej. Podgrzewać do rozpuszczenia mieszając drewnianą łyżką. Tłuszcz nie może się dymić, temperatura nie powinna być zbyt wysoka.  Pod koniec opcjonalnie dorzucić wybrane zioła.

Po całkowitym rozpuszczeniu żywicy odstawić pod przykryciem na całą noc. Nazajutrz ponownie podgrzać. Przecedzić przez kilka warstw gazy. Dodać wosk pszczeli i podgrzewać do jego całkowitego rozpuszczenia. Można wzbogacić kilkoma kroplami olejku eukaliptusowego bądź sosnowego. Przełożyć do słoiczków i odstawić do stężenia.

Maść z żywicy sosnowej zastosowania

Maść z żywicy sosnowej doskonale sobie radzi z trudno gojącymi ranami, oparzeniami różnego stopnia, odmrożeniami, odleżynami, ropniami, wrzodami, stłuczeniami. Błyskawicznie „wyciąga” drzazgi. Niezastąpiona w leczeniu trudnych oparzeń. Jedna z prawdziwych historii cudownego uzdrowienia forumowicza w tym linku.

Przyspiesza gojenie wysypek alergicznych, opryszczki, szwów pooperacyjnych. Wspomaga leczenie egzemy, łuszczycy, grzybicy, róży. Regeneruje pękającą skórę na piętach, dłoniach, łokciach. Łagodzi bóle, stany zapalne, infekcje, kaszel.

• Choroby skórne – delikatnie aplikuje się na miejscowo 1-3 razy dziennie. Przy oparzeniach nie bandażuje.
• Ropnie w jamie ustnej, zapalenie dziąseł: nasączony maścią tampon wkłada się między zapalne dziąseł- wkładać tampon z maścią między dziąsło a policzek.
• Przeziębienia – naciera się maścią klatkę piersiową, plecy i podeszwy stóp pozostając w łóżku. Do inhalacji rozpuszcza łyżeczkę w litrze wrzątku.
• Bóle mięśni, stawów, reumatyzm, rwa kulszowa – wmasowuje kilka minut w obolałe miejsca.
• Hemoroidy. Niewielką ilość schłodzić w lodówce, zrobić „świecę” i włożyć do odbytu. Po 2-3 tygodniach powinny się zagoić.
• Zapalenie zatok. Pomagają wieczorne inhalacje, zamiennie wkłada się tampon z maścią do obydwu nozdrzy.
• Zapaleniu przydatków, pochwy, szyjki macicy, pęcherza. Smaruje się okolice dolnej części brzucha i stosuje tampony.

Przeciwskazania: Przy rzadkiej nietolerancji mogą wystąpić podrażnienia. By sprawdzić niewielką ilość wetrzeć w wewnętrzny nadgarstek. Jeśli nie wystąpi zaczerwienienie, obrzęk, świąd można stosować.

Nalewka z żywicy sosnowej

20-30 g pokruszonej żywicy zalać 100 ml alkoholu. Po 3 tygodnia przecedzić. Zewnętrznie wciera się w bolące, chorobowo zmienione miejsce. Rozcieńczona w wodzie jest doskonałą płukanką gardła i jamy ustnej.  Odrobinę jasnożółtej żywicy niektórzy dodają do ziołowych i owocowych nalewek. Wzmacnia działanie i dodaje aromatu.

Żywica sosnowa ma działanie rozgrzewające, dezynfekujące, oczyszczające, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, gojące, regenerujące, przeciwbólowe. Kawałki twardej masy można spalać w kadzidłach by oczyścić pomieszczenia z zarazków.

Żywica sosnowa się w tłuszczach i alkoholu, co znaczy, że obydwa pomagają oczyczać lepkie pozostałości rąk i zabrudzonej odzieży.  Surowiec zbiera się o każdej porze roku, w lasach z dala od dróg i terenów przemysłowych. Nożykiem zeskrobuje po trochu zastygłą masę z kilku różnych drzew. Nie pozostawiać je bezbronne, z otwartymi ranami.