Maść laurowa i domowe remedia sprzed wieków

Laurowa maść, olejek i rozmaite mikstury stale gościły w domowych apteczkach jako remedium na powszechne bolączki. Od niepamiętnych czasów z mocy liści i owoców wawrzynu korzystano w kuchni, medycynie, rytuałach magicznych uwalniających od zła i negatywnych energii.

W starożytności wawrzyn szlachetny był symbolem triumfu i sławy. Głowy zwycięzców przyozdabiano wieńcami laurowym, co było najwyższym wyróżnieniem. Stąd łacińska nazwa Laurus Nobilis. Wierzono, że w drzewo nigdy nie uderza piorun, chroniąc domy w sąsiedztwie.

Wawrzyn to wiecznie zielony krzew lub drzewo typowe dla obszaru śródziemnomorskiego. Dzięki rozprzestrzenianiu nasion przez ptaki żywiące się owocami i liczne odrosty tworzy krzewiaste zarośla zwane Lauretum. Drzewa laurowe sadzi się w parkach, ogrodach, alejkach przez wzgląd na dekoracyjny wygląd i aromatyczny zapach.

Na terenach rodziny mojego męża rosły potężne wawrzyny. Przez pokolenia ich liście i jagody wykorzystywano do przyrządzania domowych lekarstw. Niektóre receptury zachowały się do dziś.

Właściwości liści i owoców

Siła wawrzynu tkwi  w kombinacji olejków lotnych o bogatym składzie.  Świeże liście mają gorzki, intensywny smak i ostry korzenny aromat. W miarę ich wysychania kolor blaknie, smak staje się słodszy, zapach delikatnieje, staje się podobny do tymianku i oregano.

Działanie: odtruwające, antyoksydacyjne,  gojące, trawienne, wiatropędne, moczopędne, napotne, wykrztuśne, przeciwzapalne, antybakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, przeciwcukrzycowe, przeciwreumatyczne, przeciwbólowe.

Stres: Laurowa herbatka łagodzi stany lękowe, obniża poziom kortyzolu u osób żyjących w permanentnym stresie.[1]. Liście przechowywane w całości, w szczelnych naczyniach bez dostępu światła zachowują aromat i właściwości do 2 lat.

Laurowe lekarstwa

Maść laurowa

Pierwszy krok macerat olejowy:
Garść suchych listków posiekać i na drobno utrzeć w moździerzu. W misce  skropić lekko alkoholem, po kwadransie niecałym pół szklanki oliwy z oliwek. Naczynie wstawić do kąpieli wodnej. Podgrzewać godzinę na małym ogniu, po wystudzeniu przecedzić staranie przez drobne sitko. Część olejku można zachować do pielęgnacji ciała i włosów.

Teraz maść laurowa: 
Odmierzyć do słoiczka 50 ml maceratu olejowego (resztę zachować do zużycia). Dorzucić 5 g rozdrobnionego wosku pszczelego. Podgrzewać mieszaninę w kąpieli wodnej aż wosk się rozpuści.  Zdjąć z ognia, ostudzić mieszając. Na koniec można dodać po 5 kropli kropli olejków eterycznych: laurowego, lawendowego lub rozmarynowego.  Ponad rok maść zachowa aromat, wartości i właściwości.

Skutecznie łagodzi bolesne napięcia, rozgrzewa mięśnie, poprawia krążenie, łagodzi bóle stawów i tkanek miękkich. Przy przeziębieniu i kaszlu wsmarowuje się w plecy i klatkę piersiową.

Olejek laurowy

Olejek laurowy z liści pomaga zachować nawilżenie w skórze i tkankach. Można stosować do olejowania osłabionych włosów, przy łupieżu. Dodawać do kremów i balsamów.  Ciepły, korzenny zapach rozgrzewa, poprawia nastrój i oddala depresję.  Stare przekazy mówią, że na głębszym poziomie wzmacnia naszą podstawę, kręgosłup, podnosi poczucie własnej wartości, odwagi i pewności siebie. Nie bez powodu głowy zwycięzców ozdabiano wieńcem laurowym.

Silniejsze i bardziej wszechstronne działanie ma olejek laurowy z jagód wawrzynu. Bogaty w przeciwutleniacze, witaminy C, E, związki o działaniu przeciwzapalnym i regenerującym. Od wieków jest głównym składniki mydła Aleppo, słynącego na całym świecie z wyjątkowych, cudownych właściwości. Mydełka dostępne na naszej stronie TUTAJ.

Olejek laurowy można zrobić domowym sposobem. Jest to proces, wymagający cierpliwości, lecz gwarantuje 100% jakość. jakość. Pół kilograma jagód to około 25 ml czystego olejku.

Olejek laurowy z jagód przepis

Dojrzałe owoce wawrzynu z grubsza rozdrabniam, zalewam wodą nad powierzchnię. Gotuję około pół godziny na małym ogniu. Odlewam wodę, ubijam tłuczkiem jagody w garnku i mocno wyciskam. Odstawiam na dobę, dwie aż zbierze się na powierzchni gęsta, brązowo zielona ciecz.

Łyżą zbieram olej do rondelka i  podgrzewam na małym ogniu by odparować resztki wody. Stopniowo tłuszcz nabiera intensywnej zielonej barwy. Sucha pasta z jagód przykleja się do spodu garnka, ale gdy przechylimy widać gęsty tłuszcz. Po usunięciu zanieczyszczeń pozostaje gęsty, czysty olejek laurowy o bardzo intensywnym aromacie.