Migdałecznik arjuna to odmładzający tonik stosowany w medycynie wschodniej od tysięcy lat. Tradycyjnie wywary z kory stosowano dla wzmacniania serca i układu krążenia, regulowania ciśnienia i rewitalizacji całego organizmu.
Arjuna to także imię legendarnego bohatera indyjskiego poematu Mahabharata, prawego, silnego i wytrwałego wojownika.
Migdałecznik arjuna
Migdałecznik [Terminalia arjuna] to duże, wieczne zielone drzewo z rodziny trudziczkowatych, rosnącego w Indiach i na Sri Lance. Dorasta do wysokości 25, zwykle ma korzenie podporowe, korona tworzy szeroki baldachim z opadającymi gałęziami w dół.
Nazwa arjuna (jasny, srebrny, świecący) pochodzi od czerwonawej kory, która dosłownie odbija światło. Wiosną drzewo zdobią jasnożółte kielichy kwiatów. Jesienią wydaje włókniste, eliptyczne owoce wyposażone w pięć skrzydełek.
Raz w roku wiosną drzewo „linieje”, naturalnie zrzuca zewnętrzną warstwę kory, zebrana służy jako surowiec leczniczy.
W tradycyjnym zielarstwie
W ajurwedzie kora arjuna jest jednym z podstawowych toników dla serca. Kategoria ta obejmuje wsparcie mięśnia sercowego wraz z układem krwionośnym oraz ducha, świadomość, psychikę. Odżywia fizyczne tkanki, energetycznie wspiera obszar emocjonalny. Wzmacnia wewnętrzną moc, odwagę, miłość i poczucie własnej wartości.
W medycynie wschodniej serce wykracza poza kwestię samej fizjologii, wywiera wpływ na wymiar emocjonalny, psychiczny, duchowy. Zdrowa przestrzeń serca pozwala się łączyć z intuicją i wewnętrzną prawdą. Smutek, żal, niepokój, tłumione emocje zaburzają energetycznie cały ten obszar. Pracując z poziomu emocjonalnego serca, łagodzimy fizyczne dolegliwości, i uzdrawiamy cała istotę ludzką wielopoziomowo.
Profil energetyczny
Smak: gorzki, cierpki, ostro-drażniący
Energetyka: chłodzi, osusza
Tkanki: serca, płuca, wątroba, nerki, kości, stawy, krew, limfa
Działanie: oczyszcza krew, tonizuje układ sercowo-naczyniowy, napina luźne tkanki, hamuje nadmierną produkcję wydzielin. Równoważy kapha i pitta dosha
Herbatka z arjuna pozostawia cierpki, drażniący posmak w gardle. Ta cierpkość ma działanie pobudzające krążenie krwi. Reguluje ciśnienie, tętno, zmniejsza stany zapalne, ryzyko miażdżycy. Wspomaga układ krążenia, system limfatyczny, stymuluje ogień trawienny. Łagodzi wzdęcia i dyskomfort, poprawia przyswajanie.
Odżywia, wzmacnia tkanki serca i naczyń krwionośnych, zmniejsza przekrwienia, stany zapalne, napięcia emocjonalne i lęki, które wpływają na serce. Regeneruje wątrobę, poziom cukru we krwi, wspiera kości, stawy, odmładza skórę. Działając na płuca rozszerza oskrzela i klatkę piersiową, łagodzi kaszel, duszności, gorącą wilgoć, astmę.
Na głębokim poziomie przywraca równowagę emocjonalną, dodaje odwagi, wzmacnia siłę woli i jest lekarstwem na „złamane serce”.
Co mówi nauka?
Substancje czynne: flawonoidy, triterpeny, glikozydy nasercowe, taniny, kwas galusowy, elagowy minerały: wapń, magnez, cynk. Działanie: silne antyoksydacyjne, przeciwzapalne, moczopędne, przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne, grzybobójcze inotropowe, obniżające ciśnienie, przeciwmiażdżycowe, przeciwniedokrwienne, uspokajające, moczopędne, zapobiegające zakrzepom.
- Pobudza pracę serca, wzmacnia siłę mięśnia, spowalnia częstość skurczów. Uszczelnia i poprawia elastyczność naczyń krwionośnych, zwiększa w nich przepływ krwi, reguluje ciśnienie, zmniejsza stany zapalne [1]. Tonizuje Wskazania: zaburzenia układu sercowo-naczyniowego, arytmia, dusznica bolesna, nadciśnienie, zastoinowa niewydolność serca, zakrzepica, obrzęki.
- Regeneruje i chroni komórki wątroby. Poprawia wydajność, metabolizm glukozy, obniża poziom cukru we krwi, stan zapalny i trójglicerydy. (Cukrzyca, insulinoporność, otyłość).
- Chroni komórki przed stresem oksydacyjnym, uszkodzeniami DNA
- Wzmacnia tkankę kostną i regeneruje skórę, goi rany, pęknięcia, rogowacenie, łagodzi bolesne, swędzące wysypki, blizny pourazowe, owrzodzenia cukrzycowe, trądzik, uszkodzenia spowodowane przewlekłymi zakażeniami wirusowymi, bakteryjnymi, grzybiczymi.
Zastosowania zielarskie
Tradycyjnie z kory sporządza się wywary na wodzie, mleku i nalewki. Dzienne dawki: 1–6 g suszu lub 3–15 ml/dzień wyciągu alkoholowego 45% proporcje 1:3.
Tradycyjna herbatka
Łyżeczkę sproszkowanej kory zalać 2 szklankami wody, gotować 10-15 minut. Wywar ma cierpki smak z gorzkim posmakiem. Można dosłodzić miodem, syropem klonowym, melasą lub jaggerem.
- Przy osłabieniu mięśnia sercowego, krążenia ajurweda zaleca łączyć ze świętą bazylią. Po zdjęciu z ognia dorzucić ziele i przykryć parząc 5 minut.
- Dla regeneracji kości po urazach, złamaniach z dziewanną, skrzypem, dziką różą.
- Cukrzyca, insulinoporność, zaburzenia metaboliczne : cynamon, kapary, cykoria, morwa biała.
Zewnętrznie:sproszkowaną korę miesza się z wodą lub olejem na pastę i robi okłady na skórę.
W naszym sklepiku mieszanka ziół ajurwedyjskich z arjuna dla regeneracji wątroby, poprawy metabolizmu i samopoczucia. Himalaya Liv. 52 DS Tutaj oraz Debix regulujący poziom cukru TU.