Krzem – bez niego nie byłoby życia. Rośliny krzemionkowe i inne źródła

Krzem, zaraz po tlenie, jest najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem w biosferze.

Wśród 108 pierwiastków układu okresowego,krzem pełni specyficzną rolę. Ma właściwości piezoelektryczne, może zmieniać jeden typ energii na inny np. mechaniczną na elektryczną, świetlną na cieplną. W radiofonii stabilizuje częstotliwość fali emitowanej przez nadajniki.

Krzem odpowiada za obieg energii, przechowywanie i przekazywanie informacji biologicznych. Jak twierdził ks. prof. Sedlak  krzem spełnia kluczową rolę w polach energetyczno- informacyjnych żywych organizmów. Jest integralnym składnikiem każdej komórki i wywiera istotny wpływ na procesy metaboliczne. Dzięki niemu jest możliwe w ogóle życie.

Krzem odgrywa jedną z kluczowych ról dla utrzymania organizmu przy życiu

Krzem występuje we wszystkich zdrowych tkankach. Tam, gdzie jest go wystarczająco,istnieje możliwość regeneracji i naprawy, ponieważ najważniejsza rola krzemu to jego wpływ na komunikację między mózgiem a komórkami. Bez krzemu komórki nie słuchają poleceń mózgu bo tylko krzem jest w stanie je odbierać i przetwarzać. Tam gdzie krzemu brakuje komórki umierają i zamiera życie.

Żaden organizm w przyrodzie nie może istnieć bez krzemu
prof. Władimir Wiernadski

Zbyt niski poziom krzemu powoduje zaburzenia wchłaniania aż 70 innych pierwiastków. Kiedy ich brakuje w ich miejsce wchodzą szkodliwe metale ciężkie. Krzem posiada także unikatowe właściwości wiązania metali ciężkich w nierozpuszczalne kompleksy, ograniczając ich szkodliwe działanie.

Jeśli w krwi brakuje krzemu zmniejsza się jego zawartość w ściankach naczyń krwionośnych. Krzem zapewniający elastyczność ścianek jest zastępowany przez wapń. Powoduje to, że naczynia stają się twarde i „nie słyszą” poleceń mózgu. Już w latach 50-tych ubiegłego wieku powiązano niedobory krzemu z rozwojem miażdżycy.

Co dziś wiadomo o krzemie?

• Krzem ma ogromny wpływ na syntezę kolagenu, mineralizację kości, układ odpornościowy, tkankę łączną, skórę, włosy, paznokcie.
• Uczestniczy w kontroli hormonalnej u ssaków oraz w ochronie przed chorobami serca i nowotworami.
• Bez krzemu niemożliwa jest odbudowa tkanki łącznej – krwi, limfy, kości, wiązadeł, skóry, połączeń międzykomórkowych.
• Wszędzie tam, gdzie ciało się rozwija lub regeneruje niezbędny jest krzem.
• Niedobór krzemu w mózgu to łatwa absorpcja aluminium i rozwój demencji.
• Jak udowodniono w badaniach klinicznych, jedną z substancji, która jak stwierdzono wiąże aluminium i usuwa je z moczem jest woda krzemionkowa z wysoką zawartością kwasu krzemowego. Kuracja taką wodę poprawia zdolności poznawcze u chorych na Alzheimera.

Według biochemików krzem jest ośmiokrotnie wykorzystywany w organizmie człowieka, uczestnicząc w różnych pośrednich reakcjach jako katalizator i przekaźnik energii podtrzymujący życie. Po ośmiokrotnym wykorzystaniu jest wydalany. Jeżeli jego ilość w organizmie nie jest uzupełniana w pokarmie i w płynach, życie zamiera. Nie ma mowy o regeneracji. Gdy poziom krzemu spada poniżej 1,2 jednostek grozi to zawałem lub wylewem, poniżej 1,3 nowotworami,  1,4 cukrzycą i chorobami metabolicznymi.

Wszystkie tkanki zawierają dużo krzemu, gdy są całkowicie zdrowe, natomiast jego poziom zmniejsza się w nich wraz z wiekiem człowieka i tkanki ulegają wówczas stopniowej degeneracji.  Zapotrzebowanie dzienne na pierwiastek to 20-40 mg na dobę.

Dawniej i dziś

Dawniej krzem był bez problemu dostarczany  z twardej wody studziennej. Był w niektórych zbożach, cebuli, czosnku, strączkowych i skórkach owoców. Garść kaszy gryczanej, 2-3 szklanki wody studziennej zaspokajało dzienne zapotrzebowanie. Dziś wyjałowione gleby uprawne są niemal pozbawione pierwiastków w tym krzemu.  Procesy przetwarzania i rafinowania żywności, niska zawartość w wodzie sprawiają, że wraz z pokarmem jesteśmy w stanie dostarczyć przy w najlepszym razie 3-5 mg na dobę.

Nadmierne spożycie magnezu, potasu, olejów i tłuszczów trans, żywności rafinowanej hamuje wchłanianie krzemu. Choroby pasożytnicze i grzybicze obniżają jego poziom. Pasożyty i grzyby potrzebują krzemu, by przekazać potomstwu informacje na temat swojego gatunku. Pożerają ogromne ilości krzemu zmniejszając jego ilość w organizmie gospodarza.

Skąd czerpać krzem?

Najlepszym źródłem obecnie są wody mineralne o dużej zawartości krzemu, rośliny i zioła dziko rosnące na glebach bogatych w krzem i woda krzemionkowa z czarnego krzemienia.

Szczególnie dużo krzemu zawiera ziele skrzypu polnego od połowy lipca do sierpnia. Na przykład odmiana Equisefum wg W. Sedlaka ma od 70 do 96%, a najpospolitszy skrzyp łąkowy  od 40 do 76%. Poza tym poziewnik, ogórecznik lekarski , rdest ptasi, perz, pokrzywa, podbiał, przytulia, miodunka plamista, i dzikie warzywo topinambur.

Jakie herbatki krzemowe zalecają zielarze: 

• Wymieszać po 50 g skrzypu, poziewnika i pokrzywy oraz 100 g rdestu ptasiego. Łyżkę tej mieszanki zalać 2 szklankami wody i wygotowywać powoli, aż zostanie połowa zawartości garnuszka. Krzemionka jest trudno rozpuszczalna, dlatego trzeba długo ogrzewać ziółka na wolnym ogniu, aby dobrze naciągnęły. Pić 2 razy dziennie po 1/2 szklanki wywaru.
• Podbiał, rdest ptasi, perz, skrzyp, poziewnik wymieszać w równych ilościach. 2—3 łyżki mieszanki zalać 2 szklankami wody, gotować 15 minut, dolać łyżkę octu jabłkowego. Pić 1/2 szklanki wywaru, przemywać twarz i ciało dla zachowania jędrności i zdrowia skóry.
• Przepis o. Grande słynnego bonifratry na wodę krzemionkową TUTAJ>
  Bibliografia:
  Rola krzemu w ewolucji biochemicznej życia.Włodzimierz Sedlak
  Ziołolecznictwo. Podręcznik dla lekarzy pod redakcją A. Ożarowskiego