Nasza historia nie rozpoczyna się w momencie narodzin. Ale dużo, dużo wcześniej..
Nasze ciało zapamiętuje wszystko, czego doświadczyło.
Pamięta to co się działo z nim u mamy w brzuchu. Przyjmowało jej emocje.
Każdy czuły dotyk, uczucie miłości, serdeczną myśl.
Ale i każde wstrząśnięcie, ból, strach.
Ciało kryje także wspomnienia i zapisy doświadczeń przodków, zarówno te radosne jak i wypełnione bólem i traumą. Cała ta wiedza zapisana jest w komórkach naszego ciała, a dokładniej w błonach komórkowych. Są to zapisy w postaci emocji, blokad, napięć jak i te radosne.
DNA nie rozstrzyga o wszystkim.
Istnieje bowiem inny jeszcze biologiczny system informacyjny, któremu każda komórka zawdzięcza wiedzę o tym, skąd pochodzi, co przeżyła i dokąd zmierza. Komórki gromadzą różne informacje, które nie znajdują się w genotypie, a jednak podczas podziału komórkowego są wraz z materiałem genetycznym przekazywane do komórek potomnych. Czyli dziedziczymy pamięć komórkową po naszych przodkach.
I właśnie pamięć komórkowa ma nieświadomy wpływ na nasze emocje, zachowania, relacje z otoczeniem, choroby manifestujące się w ciele.
Tematem tym zajmuje się najnowsza dziedzina nauki – epigenetyka. Np. badania przeprowadzone na Indianach Ameryki Północnej wykazały, że DNA może zachować pamięć o traumach, których doświadczali przodkowie i tym samym wpływać na ich potomków – na ich relacje, możliwości radzenia sobie ze stresem a pośrednio zwiększając ryzyko zapadania na choroby. [1]
Istnieją wrażliwe fazy w życiu, podczas których epigenomy są szczególnie podatne na impulsy zewnętrzne. Jedną z takich faz jest okres przebywania dziecka w łonie matki i krótko po narodzinach. Dlatego właśnie okres prenatalny może wywierać tak wielki wpływ na dalsze życie człowieka.
Ciało, emocje, pamięć rodowa
O tym w jaki sposób wpływają te czynniki na nasze życie, emocje i ciało i czy można coś zmienić, jeśli nie chcemy doświadczać pewnych napięć, emocji, dolegliwości ciała mówi Anna Brzozowska – terapeutka ciała i duszy z Pracowni Ciała i Duszy zajmującą się m.in terapią najmłodszych i pamięcią rodową.
Usiądź wygodnie i poczuj ciało.
Poczuj swoje biodra, poczuj ręce, poczuj głowę i twarz, oddech czy jest płytki czy głęboki, a teraz poczuj , że masz lewą stronę (żeńską) i prawą (męską).
Poczuj je.
I zobacz kobiety ze swojego rodu , te po lewej stronie i mężczyzn ze swojego rodu , tych po prawej i poczuj jakie to dla Ciebie jest.
Patrz przede wszystkim na mamę i tatę.
I poczuj kto jest z tyłu, kto bardziej z przodu.
Jaki tam obraz jest na pierwszym planie.
Może ktoś się chowa, może ktoś bije.
Może jest za cicho, może wszyscy są smutni.
A może właśnie dobrze im wszystkim, wesoło i żywo.
Dla każdego to inne, dla każdej inne…
Anna Brzozowska
Zapraszamy do wysłuchania rozmowy