Dąbrówka rozłogowa oddala niepokój, wspomaga tarczycę, serce

Dąbrówka rozłogowa [Ajuga reptans] jest niewielką, zimozieloną, pospolitą byliną z rodziny jasnowatych.

Jest bardzo urokliwa i popularna na skalniaki. Ale w szybkim tempie się rozrasta, zabierając przestrzeń innym roślinom.

Pierwszy człon nazwy botanicznej greckie Ajuga „bez jarzma” wywodzi się od łacińskiego abigo oznaczającego rozproszyć, oddalić. Drugi reptans oznacza pełzanie (jak gad).

Dziko występuje najobficiej w dąbrowach. Spotkamy ją również w zacienionych miejsca, lasach liściastych, na wilgotnych łąkach, pastwiskach i przy zbiornikach wodnych. Dąbrówka z wyglądu przypomina miętę. Osiąga wysokość 10-30 cm, tworząc zwarte, rozrastające się rozłogi naziemne i pod powierzchnią ziemi.

Ozdobne liście, wiosną zielone, latem zmieniając kolor na błyszcząco brązowy. Od maja do sierpnia na kwadratowych łodygach pojawiają się urocze, podobne do szałwii granatowoniebieskie kwiaty zebrane w groniaste kwiatostany.

W tradycyjnym zielarstwie dąbrówka od wieków była ceniona jako lekarstwo na wiele problemów zdrowotnych.

Dąbrówka rozłogowa

Dąbrówka rozłogowa jest blisko spokrewniona z karbieńcem pospolitym [Lycopus europaeus]. Często te dwa zioła są stosowane zamiennie. W zielarstwie tradycyjnie była stosowana do łagodzenia skutków nadużycia alkoholu i jako zioło hamujące krwawienia.

Odwar z liści i kwiatów w winie rozpuszcza zakrzepłą krew w  zmiażdżonych wewnętrznie tkankach przez upadek lub inny sposób. Skuteczny do leczenia wewnętrznych uszkodzeń, ran kłutych, przebicia sztyletem jelit. Także obniża wysokie tętno i wyrównuje krążenie.  Pisał w 1652 roku Nicholas Culpeper.

W zielarstwie stosuje się  jako lekarstwo na gruźlicę, kaszel, gorączkę, drgawki, halucynacje, zaburzenia układu oddechowego, przy problemach z wątrobą, trawieniem i tarczycą. Zewnętrznie do płukania gardła i jamy ustnej, przemywania ran.

Działanie lecznicze

Dąbrówka jest zielem aromatycznym o gorzkim i ostrym smaku, energetycznie lekko ciepła.  Oddziałuje na serce, płuca, żołądek, wątrobę.  Ma działanie antybakteryjne, przeciwzapalne, ściągające, odtruwające,  przeciwbólowe, antyoksydacyjne, kojące, tonizujące.  Eliminuje wolne rodniki, zapobiega mutacjom komórek, ma korzystny wpływ na wiele układów i narządów. [1]

• Usuwa zastoje krwi, pobudza krążenie.
• Wspomaga słabe serce.
• Reguluje gospodarkę wodną, działa lekko moczopędnie, zmniejsza obrzęki.
• Zmniejsza kaszel, także pochodzenia nerwowego.
• Poprawia przemianę materii, pomaga wydalać toksyny.
• Ma działanie żółciopędne, chroni i regeneruje wątrobę.
• Uspokaja serce, drżenie nerwowe.
• Oddala napięcie nerwowe, chroniczny stres, relaksuje.
• Reguluje poziom estrogenu u kobiet

Zastosowania dąbrówki

• Krwawienia wewnętrzne i zewnętrzne
• Kaszel, duszności, ból gardła, astma, alergia, gruźlica
• Osłabione serce, arytmia, palpitacje, wysokie ciśnienie
• Zaburzenia pracy tarczycy, choroba Grave’a
• Chroniczny stres, niepokój, depresja, nerwica, bezsenność
• Gorączka, przeziębienie
• Wrzody wewnętrzne, żołądka, jamy ustnej
• Zaburzenia miesiączkowania, PMS
• Dna moczanowa, reumatyzm
• Zaburzenia metabolizmu, nadwaga

Wskazana przy wzorcach nierównowagi, które pasują do nadczynności tarczycy lub szoku, nerwowości jak wytrzeszcz oczu.  Osoba, która potrzebuje dąbrówki jest wystraszone, jak zwierzę na które się poluje. Szeroko otwarte wytrzeszczone, przerażone  oczy. Nie jest w stanie się zrelaksować co utrudnia sen. Niespokojna, zdeterminowana osobowość jest bardziej podatna na rozwój nadczynności tarczycy, ponieważ zawsze jest zdenerwowana i wywiera presję.

Dzięki działaniu uspokajającemu roślina może pomóc każdemu, w takim stanie, nawet, gdy nie rozwinęła się nadczynność tarczycy. Dąbrówka jest silnym, ale nie narkotycznym środkiem uspokajającym. Relaksuje serce, naczynia krwionośne, układ oddechowy i trawienny.

Dąbrówka rozłogowa przepisy

Herbatka z ziela
Łyżeczkę ziela dąbrówki parzy się  kwadrans pod przykryciem w szklance wrzątku. Po przecedzeniu pije 2-3 razy dziennie między posiłkami. Przy problemach z tarczycą i układem nerwowym dąbrówkę można łączyć z melisą. W dolegliwościach układu oddechowego z tymiankiem lub cząbrem, w zaburzeniach miesiączkowania z różą pomarszczoną.

Mocniejszy napar stosuje się do płukania gardła, przemywania ran, odczynów alergicznych skóry, okładów na oczy przy obrzękach, zapaleniu spojówek. Do nasiadówek przy hemoroidach.

Olejek z dąbrówki
Drobno pokrojone ziele z kwiatem, skrapia się spirytusem. Po kilku minutach zalewa się oliwą z oliwek. Maceruje trzy dni. Każdego dnia podgrzewa w kąpieli wodnej około 10. Po przefiltrowaniu stosuje do odżywienia i regeneracji skóry, stanów zapalnych, drobnych ran, odleżyn, odparzeń, odmrożeń. Pomaga przy rozstępach, ujędrnia skórę. Odcedzone ziele można zalać wrzątkiem. Odstawić na kilka godzin, po przecedzeniu używać jako tonik.

Nalewka 
Jedną część ziela zalewa się w słoiku  pięcioma częściami alkoholu 40-45%. Maceruje dwa tygodniu i filtruje. Stosuje się 1-2 ml dwa, trzy razy dziennie.

Uwaga: Nie poleca się w ciąży i przy karmieniu piersią.