Rukiew wodna na wzmocnienie i choroby przewlekłe

Rukiew wodna [Nasturtium officinale] przez długie wieki była popularnym, docenianym nie tylko w kuchni warzywem.

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu na ulicach europejskim miast częstym widokiem handlarze z wiklinowymi koszami zapełnionymi pęczkami rukwi wodnej.

Największą popularnością roślina cieszyła się podczas obydwu wojen światowych. Rzeżuchę wodną, jak nazywano rukiew, serwowano w postaci sałatek, dodawano do zup, sosów, kanapek i parzono lecznicze, wzmacniające herbatki.

W starożytności rukiew wodna gościła często na talerzach Rzymian, Egipcjan i Greków. Jadano nią by odzyskać energię, wzmocnić siły, pobudzić organizm przy psychicznym wyczerpaniu.

Ojciec medycyny, Hipokrates zalecał roślinę jako środek oczyszczający krew oraz przy chorobach płuc, oskrzeli, gardła.  Około 400 roku p.n.e na wyspie Kos Hipokrates ponoć ulokował swój pierwszy szpital nad strumieniem, by mieć pod ręką lekarstwo dla pacjentów.

Staroangielscy lekarze zalecali rukiew wodną jako lekarstwo na ból głowy i zastój żółci. W średniowiecznej Europie roślina stanowiła główny składniki maści na rany.

Rukiew wodna

Pochodzi z Eurazji, obecnie można ją spotkać na całym świecie.  Należy do rodziny krzyżowych.  Jest byliną wyrastającą do 80 cm o pokładających się lub wzniesionych, rozgałęzionych kanciastych, wewnątrz pustych łodygach. Ma drobne białe kwiatuszki i pierzaste liście o przyjemnym, lekko pieprznym smaku. Owocem jest łuszczyna o nasionach podobnych do gorczycy.

W Polsce dziko występuje rzadko. Głównie w zachodniej części kraju w pobliżu rzek, strumieni, wód stojących i stawów. Dużo stanowisk rukwi spotkamy w innych częściach Europy np. w Szwajcarii, Austrii, Niemczech, Italii.

Jest dostępna w niektórych supermarketach, zwykle stoi w doniczkach obok innych ziół. Można uprawiać w balkonowej skrzynce, doniczkach pamiętając o obfitym podlewaniu.  Ziemia stale powinna być bardzo mokra, niemal jak błoto.

Rzeżucha wodna lecznicze działanie

Rukiew wodna mają orzeźwiający, ostro pikantny smak. Jest z natury chłodna, w tradycyjnym zielarstwie smak klasyfikowany jako cierpki, słodki, gorzki, osuszający.  Oddziałuje na śledzionę, płuca, żołądek, jelita i wątrobę.  Rozprasza ciepło z płuc, usuwa wilgotną flegmę. Pobudza płyny do nawilżenia płuc i łagodzenia kaszlu.

Rukiew wodna znajduje się na szczycie listy roślin o najsilniejszych właściwościach przeciwnowotworowych, zapobiegających  chorobom cywilizacyjnym. Pod względem zawartości, zagęszczenia składników odżywczych i przeciwutleniaczy uplasowała się na pierwszym miejscu.

Ma wszystkie niezbędne witaminy, bogata w pierwiastki zasadowe i antyoksydanty. Jest smacznym warzywem, ale może być stosowano jako zioło lecznicze. Odżywia, poprawia odporność, pobudza trawienie, wypłukuje toksyny. Ma pozytywny wpływ na tarczycę, komórki wątroby i cały przewód pokarmowy.

Roślina pomaga w dolegliwościach będących efektem zaburzeń  przemiany materii. Należy do nich większość chorób reumatycznych, cukrzyca, dna moczanowa, miażdżyca, otyłość i  zaburzenia układu trawiennego.

Jest wskazana dla oczyszczenia organizmu z toksyn, utrzymania zdrowia nerek, zapobieganiu nowotworom. Według publikacji naukowych roślina jest pomocna w leczeniu długiej listy chorób przewlekłych. [1]

• Rukiew wodna ma działanie chłodzące, moczopędne, oczyszczające, wykrztuśne, pobudzające
• Zmniejsza stres oksydacyjny
• Oczyszcza krew, odżywia komórki
• Wspiera zdrowe serce i kości
• Hamuje rozwój komórek rakowych
• Zwalcza wirusy, grzyby, bakterie
• Nawilża błony śluzowe płuc, gardła, przewodu pokarmowego
• Pomaga utrzymać właściwy poziom cukru we krwi
• Jako jedno z nielicznych ziół wspomaga szyszynkę
• Odmładza – spłyca zmarszczki, wyrównuje koloryt skóry, poprawia stan włosów i paznokci.

Niektóre zastosowania rukwi wodnej

Niedokrwistość i awitaminoza 
Jako bogate źródło żelaza rukiew wodna jest korzystna w leczeniu anemii. Ajurweda poleca pić rano przez miesiąc szklankę świeżego soku z łyżeczką soku z limonki i szczyptą soli. Tak samo postępujemy przy niedoborach składników odżywczych.

Zaburzenia pracy tarczycy
Roślina jest jednym z najlepszych źródeł jodu, korzystna w profilaktyce i leczeniu chorób tarczycy. Ale jak większość kapustnych zawiera substancje, które mogą blokować czynność tarczycy. Związki te dezaktywuje obróbka cieplna – gotowanie w wodzie lub na parze.

Herbatka z rukwi wodnej

Kilka świeżych listków zaparza się 10 minut w szklance wrzątku pod przykryciem. Herbatka wspomaga apetyt i trawienie. Oczyszcza nerki i drogi moczowe, wypłukuje piasek. Usuwa nagromadzone w tkankach płyny i śluz.  Wzmacnia wzrok, zmniejsza ryzyko zwyrodnienia plamki żółtej. Można stosować przy dnie moczanowej, szkorbucie, gruźlicy, chorobach płuc i oskrzeli. Z dodatkiem kawałka imbiru, dosłodzona miodem dodaje energii i wzmacnia odporność.
Przy awitaminozie można listki zalać zimną wodą i odstawić na noc.

Hemoroidy
Świeży sok z rukwi wodnej, liści rzepy, marchwi i szpinaku rozpuszcza skoagulowaną fibrynę krwi w żylakach odbytu. Ajurweda zaleca picie 2-3 szklanek soku codziennie przez 2 do 6 miesięcy. Z diety trzeba wyeliminować białą mąkę i słodycze.

Ciąża i laktacja
Odżywczy tonik przygotowuje się przez gotowanie nasion w mleku z odrobiną cukru.  Usuwa ogólne osłabienie podczas ciąży, zwiększa laktację u kobiet karmiących.

Nowotwory
Długie, powolne przeżuwanie listków, mieszanie ze śliną powoduje reakcje, w wyniku których powstaje związek PEITC. Ma on zdolność zabijania macierzystych komórek raka. 2, 3, 4 

Choroby jamy ustnej 
Chińczycy jedzą zupę z rukwi wodnej by leczyć owrzodzenia języka, jamy ustnej, afty, obrzęk dziąseł i nieświeży oddech.

Świeżo wyciśnięty sok
Stosuje się w leczeniu chorób skóry: wysypek, egzemy, trądziku, grzybicy.

Odmładzający koktajl
Na oczyszczenie, wzmocnienie i piękną cerę przepis tutaj

Rukiew wodna w kuchni

Rzeżucha wodna jest smacznym dodatkiem do sałatek, zup, kanapek, pastw warzywnych. Nawet do mięsnych i rybnych o wyrazistym, lekko pieprzowym smaku przełamanym subtelną nutą słodyczy.

Jej walory odżywcze są niekwestionowane. Bogata m.in. w witaminy A C, D, E, K i z grupy B, kwas foliowy, cynk, wapń, potas i białko. Zawiera ponad 15 niezbędnych witamin i minerałów. Zawiera więcej żelaza niż szpinak, więcej witaminy C niż porzeczka, więcej kwasu foliowego niż banany.