Jemioła na krążenie, nadciśnienie, egzemę, odmrożenia

Jemioła pospolita jest wiecznie zieloną rośliną pasożytniczą rosnącą na niektórych gatunkach drzew. Dawniej otoczona aurą tajemniczości. Owocuje zimą, kiedy wszystko obumiera, wzrasta nie dotykając podłoża ziemi.

W wielu kulturach jemiołę uważano za roślinę magiczną, symbolizującą płodność i dobrobyt. Podwieszona pod powałą  miała chronić domostwo od złego. Pocałunek pod jemiołą zwiastował rychły ślub. Dla Celtów najświętsze jemioły rosły na dębach, co należy do rzadkości.

Jemioła pospolita

Zielony, kuliste krzewinki zdają się nie przejmować porami roku. Zimą białe lepkie owoce zjadają ptaki. Niestrawione, wydalone resztki opadają da gałęzie drzewa żywiciela i z nich wyrastają nowe osobniki. Jest to jedyny sposób rozmnażania jemioły, jej nasiona nie kiełkują w glebie ani wodzi. Są teorie, że ziemskie promieniowanie magnetyczne odgrywa w tym procesie ważną rolę.

Jemioła pospolita [Viscum album] rośnie na kilku gatunkach drzew, żywiąc się ich sokiem. Najbardziej lubi  porastać stare jabłonie, głogi, lipy, jesiony. Łacińska nazwa oznacza lepki, odnosi się do białych jagód z których wyrabiano mazidła. Łodygi są gładkie, żółtawe, językowate liście rosną parami. Małe kwiaty ułożone trójkami pojawiają się w maju, białe owoce dojrzewają w grudniu.

W tradycyjnym zielarstwie

Druidzi sokiem z jemioły leczyli zewnętrznie nowotwory. Zapiski Pliniusza Starszego i Hipokratesa odnotowują wyleczenia epilepsji i zmian rakowych. W późniejszych wiekach jemioły zastosowania skupiały się wokół układu nerwowego. Nalewki stosowano przy nerwobólach, skurczach, konwulsjach, padaczce dolegliwościach dróg moczowych, serca i nadciśnieniu.

Ponoć kobiety, które długo starały się o dziecko po zażyciu soki jemiołowego zachodziły w ciążę. Nalewki z jemioły, werbeny i kozłka stosowano na wszelkie nerwice i histerie. Podawano w napadach napadach „rozdzierającego” ból  fizycznego i psychicznego np. żałoby.

Mazidła z jagód są niezastąpione przy dolegliwościach skórnych i silnych odmrożeniach. Maria Treben przytacza przypadek kobiety, która mocno odmroziła nos i wiele lat cyklicznie zimą robił się czerwono-fioletowy. Po kilku dniach przykładania mazidła dolegliwość zniknęła bez śladu

Profil energetyczny
Smak: gorzki, lekko słodki
Energetyka: chłodząca do neutralnej, osuszająca
Tkanki: Nerki, wątroba, macica,
Działanie: usuwa wilgotne zimno, wzmacnia wątrobę, nerki, zapobiega poronieniom

Surowcem zielarskim są suszone liście i młode gałązki zbierane przed uformowaniem owoców. Do stosowania miejscowego lepkie jagody. Medycyna wschodnia stosuje przy dolelgkowściach układu moczowego, bólach pleców, kolan, nowotworach, nadciśnieniu, bolesnych skurczach mięśni, drgawkach i stanach lękowych.

W opinii holistycznych zielarzy herbatka z jemioły jest jednym z najskuteczniejszych naturalnych środków leczących fizjologiczne szumy uszne, zawroty głowy, zaburzenia krążenia i rytmu serca. Przywraca krążenie  w obszarach, które na skutek napięć zostały poblokowane. Goi uszkodzone tkanki, które były pozbawione dopływu krwi, zmniejsza napięcie i obniża ciśnienie.

Co mówi nauka ?

Skład chemiczny jemioły zależy od gatunku i rodzaju drzewa żywiciela, na których wyrasta. Główne składniki: flawonoidy, polisacharydy, flawonoidy, fitosterole, aminokwasy, pochodne kwasu kawowego, lektyny, lignany, wiskotoksyny.

Działanie: tonizujące, hemostatyczne, przeciwskurczowe, przeciwnowotworowe, immunostymulujące, obniżające ciśnienie krwi, uspokajające

Preparaty z ziela jemioły spowalniają rytm serca, rozluźniają naczynia krwionośne i rozszerzają tętnice. Łagodzą  zawroty głowy. Największą moc obniżającą ciśnienie mają gatunki rosnące na wierzbach.

W farmakologii wodne i alkoholowe wyciągi z jemioły stosuje się przy niewydolności krążenia, miażdżycy, cukrzycy, nadmiernym krwawieniu miesiączkowym, arytmii serca i nowotworach. W Niemczech produkuje się leki przeciwnowotworowe na bazie ekstraktów z jemioły. Działają onoprotekcyjnie, usuwają toksyny i skutecznie wzmacniają odporność organizmu. Niektóre z badań klinicznych [1] wykazały poprawę u pacjentów cierpiących na niektóre typy nowotworów np. piersi, okrężnicy, trzustki i czerniaka. Z całą pewnością wykazano jej zdolność wzmacniania układu odpornościowego.

Zastosowania jemioły

Dziś uważa się, że liście i łodygi nie są toksyczne, owoce tak. Chociaż w Polsce zwyczaj ich zjadania przez drwali i dzieci podczas zimowej ścinki drzew notowano na mazowieckich wsiach i Lubelszczyźnie.

Każda roślina lecznicza niewłaściwie stosowana może wyrządzić szkodę. Stara maksyma brzmi „tylko dawka czyni truciznę” Od kilku lat wokół ziół narasta fala siania paniki. Te same autorytety, które niedawno uznawały ziółka za nieskuteczne, dziś twierdzą, że to niebezpieczne substancje.

• Jemioła reguluje przemianę materii, poziom cukru we krwi
• Korzystnie wpływa trzustkę, wątrobę, nerki, serce i układ krążenia
• Reguluje ciśnienie krwi, za wysokie obniża, niskie podwyższa
• Działa uspokajająco, relaksuje układ nerwowy
• Łagodzi bóle stawów, objawy menopauzy, oddala stany niepokoju, uderzenia gorąca i poty.
• Zewnętrzne łagodzi dolegliwości skórne, wysypki, egzemę, odmrożenia

Systematyczne picie  herbatki usuwa przyczynę cukrzycy. Ludzie cierpiący na przewlekłe choroby przemiany materii powinni  pić regularnie przez pół roku herbatki z jemioły. Działa wspaniale w zakłóceniu równowagi hormonalnej. Należy wtedy pić co najmniej 2 szklanki herbatki dziennie rano i wieczorem. To bardzo dobry środek przeciwko zwapnieniu tętnic. Jest wysoko ceniona i zalecana przy udarze mózgu.  Źródło: Maria Treben Apteka Pana Boga

Jemioła pospolita przepisy

Herbatka z ziela jemioły
Czubatą łyżkę zalać szklanką przegotowanej, zimnej wody. Odstawić do naciągnięcia na 10-12 godzin, lekko podgrzać. Profilaktycznie pije się jedną szklankę dziennie, leczniczo do trzech.

Napar na nadciśnienie, konwulsje, histerię, delirium 
Wymieszać po 2 łyżki jemioły i kwiatu głogu,  dodać łyżkę czosnku niedźwiedziego. Łyżeczkę mieszanki zalać szklanką wrzątku. Zaparzać 15 minut pod przykryciem.

Mazidło na odmrożenia
Świeże białe owoce rozgnieść, wymieszać ze smalcem. Kilka razy dziennie smarować odmrożone miejsca.  Mazidło świetnie pomaga na wszelkie wypryski, zmiany skórne, odciski, odgniotki, modzele.

Sok z jemioły na chore stawy
Do szklanki zimnej wody wrzucić łyżkę świeżych, umytych pędów i liści.  Odstawić na dobę w chłodne miejsce. Odsączyć ziele i wycisnąć sok. W moździerzu utrzeć owoce jemioły na papkę. Połączyć owocową papkę z sokiem. 10 dni wcierać się w bolące, zesztywniałe stawy lub przykładać kompresy.

Zimny nastój 

Stosuje się do okładów na żylaki, owrzodzenia podudzi, egzemę, bóle reumatyczne, artretyczne. Dwie czubate łyżki posiekanego ziela zalać szklanką wody. Odstawić na noc i odcedzić, lekko podgrzać przed użyciem.

Wyciągi z jemioły dostępne są w aptekach. Preparaty na bazie jemioły pozyskiwane, są z roślin porastających różne drzewa co ma wpływ na  właściwości. Jemioła rosnąca na wierzbach, dębach i topolach uchodzi za najsilniej działającą. W preparatach przeciwnowotworowych stosuje się jednakowoż ekstrakty z roślin rosnących na jabłoniach, dębach, sosnach i jodłach.

Nalewkę można zażywać dodając do herbatek ziołowych. Przy bólach dny moczanowej, rwy kulszowej wsmarować w bolesne miejsca.

Przeciwskazania:
Jemioła działa bardzo silnie. Przedawkowana może wywołać wymioty, kolki, drgawki.