Ormus ORME alchemiczny eliksir bogów

Ormus, ORME (Orbitally Rearranged Monoatomic Elements) to pierwiastki w postaci monoatomowej. Mono – znaczy jeden. Aby pierwiastek był stabilny, jego powłoka walencyjna musi być wypełniona elektronami lub spełniać regułę oktetu – mając osiem elektronów walencyjnych.

Pierwiastki w postaci monoatomowej nie wchodzą w reakcje chemiczne. Uznaje się jako nadprzewodniki, osiągające stan pełnego rezonansu dając efekt Meissnera.  Jest to pole magnetyczne, które nie posiada tradycyjnej biegunowości północ-południe.  W wielu przypadkach próbki poddawane badaniom w tym polu lewitują.

Stąd większość fizyków nazywa je nie polem, a efektem Meissnera, unikając problemu uznania istnienia pola magnetycznego o zaburzonych kierunkach. Jednocześnie na rynku w sprzedaży są zestawy, za pomocą których można wytworzyć takie pole ;).

By osiągnąć nadprzewodnictwo w relatywnie wysokich temperaturach, kluczowe jest użycie pierwiastków z grupy przejściowej lub metali szlachetnych. To z kolei wiąże pole Meissnera z  mitycznym pokarmem Bogów i ORME.

Pierwiastki w monoatomowej formie naturalnie w przyrodzie. W miejscach energetycznie czystych, nieskażonych działalnością człowieka, jak głębie mórz i oceanów.

Ich siła wpływa na faunę i florę w głębinach, gdzie nie dociera światło słoneczne, co przeczy prawom biologii. Odkrywa je się w miejscach po wybuchach wulkanów, korytach korytach wyschniętych rzek, nawet ludzkim moczu. Do ormusów najczęściej wykorzystuje się metale szlachetne: złoto, srebro, platynę,  pył wulkaniczny i naturalną sól bogatą w mikroelementy.

Historia ormusu

Długie wieki alchemicy i kapłani szukali magicznych pierwiastków łączących ducha z materią, dających nieśmiertelność. Stare księgi wschodu i babilońskie tabliczki opisują ormus pod różnymi nazwami: białe złoto bogów, eliksir życia, gwiazda złotego ognia.

Egipscy kapłani, faraonowie, sławne postacie: Arystoteles, Platon  spożywali tajemniczy „biały proszek” by poszerzyć świadomość, podnieść wibracje i umożliwić wykorzystanie pełnego potencjału energetycznego. Niektórzy badacze utożsamiają ormus z biblijną manną, inni  z poszukiwanym przez  alchemików Kamieniem Filozoficznym.

Według  współczesnej teorii strun wszechświat składa się z subatomowych strun, które są jest podstawą materii. Ormus w swym bezwładnym stanie monoatomowym, można postrzegać również jako  eter – piąty element, który pasuje do tego opisu. To kwintesencja, subtelna energia wypełniającej wszechświat, która wszystko harmonizuje. Więcej o eterze TUTAJ.

Wszystkie dawne kultury miały świadomość istnienia wszechobecnej siły, energii życia. Wierzono, że można ją wykorzystać, skondensować do postaci namacalnych form.

Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: Chleb z nieba dał im, aby jedli. Ew. Jana 6:27

Współczesne zainteresowanie pierwiastkami ORME zaczęło się od lat 70, kiedy David Hudson, poddał analizie glebę wulkaniczną z własnego terenu [1]. Próby zamknięcia pierwiastków w stanie monoatomowym trwały wiele lat. W 1997 Berry Carter opracował metodę ekstrakcji z wody morskiej, co doprowadziło do wprowadzenia substancji na rynek. Dziś można znaleźć wiele rodzajów rodzajów ormusów. Trzeba dobrze wybierać, bo wielokrotnie sprzedawcy oferują placebo.

Jak się wytwarza ormus?

Ze starożytnych przekazów wynika, że dawne ludy stosowały ormus w postaci proszku, którego niewielką ilość umieszczali pod językiem. Współczesne technologie pozwala na wytwarzanie formy płynnej.  która pozwala na pełniejsze przyswajanie mikroelementów. Jedną z popularnych metod metodą jest ekstrakcja z czystej soli morskiej, rozpuszczaniu jej w wodzie i wytrącaniu z zawiesiny minerałów przy pomocy odpowiednich substancji chemicznych.

Proces nazywa się  wydobywaniem pierwiastków monoatomowych. Jest on  skomplikowany i wymaga specjalnych metod laboratoryjnych. Chodzi od oddzielenie minerałów monoatomowych od innych związków, by pozyskać czystą substancję. Autentyczny ormus nie zawiera żadnych zanieczyszczeń mikrobiologicznych ani chemicznych.

Właściwości ORME

Według wielu badaczy ormus pozwala na generowanie w DNA pola Meissnera, co może chronić komórki przed degeneracją. M.in pomaga „odpychać” fale elektromagnetyczne generowane przez nowe technologie. Pierwiastki śladowe w formie monoatomowej uzupełniają niedobory, wspierają energetycznie organizm i pomagają przywracać równowagę.

• Ormus wspomaga organizm w oczyszczaniu i regeneracji.
• Hamuje procesy starzenia wewnątrz i na zewnątrz.
• Pozytywnie wpływa na układ nerwowy, przywraca spokój umysłu i dobre samopoczucie.
• Poprawia pamięć, sen, harmonizuje przepływ energii, co za tym krążenie płynów czym wzmacnia odporność.
• Odwapnia i odżywia szyszynkę.

Czy pomaga? Mnóstwo osób twierdzi, że TAK. .

Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ  minerały w formie monoatomowej o wysokim spinie są bardziej aktywne biologicznie i lepiej przyswajalne. A to one odpowiadają za utrzymanie równowagi elektrolitowej, komunikację komórek, transport składników odżywczych i usuwanie odpadów.

Elektrolity transportują przez system elektrony, przewodzą impulsy nerwowe, doładowują organizm energią jak baterię. Zapobiegają utracie płynów, stagnacji, gwarantują ruch, wymianę płynów i energii. Równoważą nawilżenie organizmu, tak by nie było za mało płynów ani nadmiar.  Poprawiają pracę limfy, zapewniają ruch w węzłach chłonnych, łagodzą przekrwienie tkanek.

Właśnie harmonijny ruch, przepływ energii i płynów jest kluczowym aspektem zachowania zdrowia. To fizyka kontroluje biologię, nie odwrotnie. Zbudowane z atomów komórki, tkanki i narządy wibrują na określonych częstotliwościach. Procesy życiowe i wszystkie biochemiczne reakcje w żywych komórkach są przez nie wyzwalane, sterowane, kontrolowane i regulowane. Można przyjąć, że ormus działając na głębokim poziomie oddziałuje na ciało, ducha i umysł podnosząc wibracje, częstotliwości.

Osoby stosujące ORME twierdzą, że nabierają sił, czują się młodziej, ustępują bóle, poprawia się ruchomość stawów, ustępują  deformacje np. ostrogi. Możliwe, że ormus przekształca toksyczne metale ciężkie w niemetaliczną form dlatego rozpuszcza narośla.

Jak stosować ormus?

Ormusy są dostępne w postaci płynów, proszku i żelowych zawiesin. Można stosować zewnętrznie i zewnętrznie. Standardowa dawka ormusu płynnego to kilka kropli dziennie pod język. Najlepiej zacząć od małych dawek obserwując organizm i stopniowo zwiększać.

Kupując należy zwracać uwagę na jakość. Norma bezpieczeństwa w produkcji została ustalona na poziomie pH 10,78. Przekroczenie wartości może skutkować wytrąceniem niepożądanych metali ciężkich.

W naszym sklepiku są dostępne najwyższej jakości i czystości ormusy. Do produkcji używana jest woda plazmowana, dodatkowo ozonowana oraz naświetlanie hologramem kwantowym EMF. W ofercie mamy:

• Ormus z soli morza martwego – LINK
• Ormus ze złotem – TU
• Ormus ze srebrem – TU.
• Ormus z pyłu wulkanicznego – TUTAJ.
• Ormus z borem – LINK.